شهر سالم (نمونه موردی شهر اوشان فشم میگون)

ایده شهر سالم طرح آرمان گرایانه ای است. با اینکه سابقه طرح آن به بیش از چند سال نمی رسد، معهذا ریشه های تاریخی آن بس طولانی و پرفراز و نشیب است. در واقع سال 1984 نقطه عطفی برای این مقوله است که با همت اشخاصی چون پروفسور دهل، دکتر اشتون و استقبال بی دریغ سازمان بهداشت جهانی (WHO) که آن را در راستای ضمانت اجرایی اهداف و سیاست هایش می دید، منجر به ارایه و بعضا اجرای الگوها و سیاست های نوینی در این راه گردید. بطوریکه پس از گذشت بیش از دو دهه، اینک ایده شهر سالم تبدیل به نهضت جهانی گردیده است. با رشد و توسعه شهرنشینی در جوامع در حال توسعه، مشکلات شهرنشینی از قبیل تخریب محیط زیست، آلودگی، کمبود مسکن، کیفیت زندگی و .... شرایط دشواری را برای ساکنان شهرها فراهم آورده و سلامت عمومی که از مهم ترین شاخص های کیفیت های زندگی شهری می باشد، به میزان قابل توجهی کاهش یافته است. برنامه ریزان شهری برای رفع این معضلات در جوامع بشری رویکرد شهر سالم را در راستای تحقق توسعه پایدار شهری مطرح کرده اند، تا از آن طریق وضعیت مطلوب زندگی را برای ساکنان شهرها فراهم سازند. طبق پیش بینی های سازمان بهداشت جهانی، تا سال 2025 میلادی بیش از 60 درصد جمعیت جهان شهرنشین خواهند شد. این جمعیت شهرنشین بیش از پیش مشکلات را تشدید خواهند کرد. با توجه به اینکه این شهرها موجوداتی زنده و پویا و انسان محور هستند، اهمیت برنامه ریزی شهر سالم با توجه به اصول و معیارهای آن در طول برنامه ریزی بلند مدت برای شهرها ضروری است.

کلیدواژه ها:

برنامه ریزی ، معیار ، شهر سالم ، شهر اوشان فشم میگون