سیدسجاد نادری - مدرس موسسه آموزش عالی شهریارآستارا ، آستارا ، ایران
عاطف پیدا - دانشجوی کارشناسی ارشد معماری موسسه آموزش عالی شهریار آستارا ، آستارا، ایران

مسافرت و جهانگردی به عنوان بزرگترین و متنوع ترین صنعت در دنیای امروز به عنوان منبع در آمد و اشتغال و توسعه زیر بنایی کشورها به خصوص کشورهای درحال توسعه به شمار می رود و مسیرهای آبی به عنوان یکی از امن ترین و مفرج ترین گزینه های حمل و نقل و مسافرت همواره مطرح بوده است. یک پایانه دریایی بسته به نوع مسیر رفت وآمد که این مسیر بین المللی یا داخلی باشد خدمات ویژه و ملزومات جداگانه ای را می طلبد. مسیر مسافرت دریایی بطور کامل با مسیرهای دیگر مسافرتی به لحاظ نوع سفر متفاوت است. وسیله نقلیه سفر دریایی کشتی است که همگام با ماهیت آب ، طول سفر، حرکت در بیکرانه دریا به تنهایی و آرامش خاطر همه در کنار هم انتخاب مسافر از این مسیر دریایی است. از آنجا که هر کشتی پس از پهلو گیری در اسکله مسافر خود را پیاده می کند مدتی می گذرد تا آماده سفر بعدی شود ، پس مسافران خروجی و ورودی در هر اسکله با هم تداخلی ندارند. تعداد اسکله های مسافری و اندازه آنها بستگی به عوامل چند دارد که در طرح جامع هر بندر با توجه به سیاستها منطقه ای در نظر گرفته می شود. ساختمان اصلی پایانه در واقع فضای واسطه ای است بین ورود و خروج مسافران بین کشتی و وسیله نقلیه زمینی که نحوه وارد شدن به ترمینال و سوار و پیاده شدن به کشتی ، نحوه پهلو گیری کشتی ها و شکل این حرکت ، گزینه ها و فرمهای مختلفی را در مورد پایانه امکانپذیر می سازد که با توجه به امکان نفوذ اسکله به داخل آب ، اقلیم ، نوع و شکل دسترسی های شهری ؛ موقعیتها ، امکانات و محدودیتهای سایت ، طرح را به یک گزینه مناسب و منطقی سوق می دهد.

پایانه ، توریسم ، مسافر ، دریا ، بندر ، اسکله ، کشتی