بررسی نقش انرژیهای تجدید پذیر در راستای معماری پایدار

یکی از دغدغه های پیش روی جهان امروز ، مبحث بسیار مهم و تا حدی حیاتی بحران پایان انرژیهای تجدید ناپذیر و تبعات حاصل از آن میباشد؛ این در حالیست که انواع انرژیهای تجدید پذیر ، مانند انرژی تابشی خورشید و انواع بادها و ... که به آن از انرژیهای نو یاد میشود ، به طور رایگان و به وفور در خدمت انسان قرار گرفته است که میتوان از آن در علوم مختلف ، اعم از علوم مهندسی ، صنعت ، خدمات و ... آنطور که شایسته است بهرمند شد.در این بین ، معماری نیز از این قاعده مستثنی نیست و با درک عمیق از مولفه ها و پارامترهای متعارف اقلیمی و جغرافیایی ، با نگاهی خردمندانه به روند رشد و تعالی کشورهای توسعه یافته و بعضا معماری اصیل ایرانی در دور مختلف ، به این مهم ، یعنی معماری پایدار دست یافت. هدف از مقاله حاضر ، بررسی نقش انرژیهای تجدید پذیر در راستای معماری پایدار است و سعی گردیده با معرفی انرژیهای تجدید پذیر و نظریه های مختلف توسعه ای اعم از توسعه و معماری پایدار و همچنین مطالعه روند رو به رشد کشورهای توسعه یافته ، آنطور که شایسته است ، به این مهم (استفاده بهینه از انرژیهای تجدید پذیر در حوزه معماری و شهرسازی)پرداخته شود.روش تحقیق در این پژوهش بر اساس هدف،کاربردی و بر اساس ماهیت ، توصیفی ، تحلیلی میباشد که به لحاظ اهمیت تحقیق از دو روش مطالعات میدانی (ادراک عینی) و مطالعات کتابخانه ای استفاده شده است. از اهم یافته های تحقیق میتوان به استفاده بهینه از انرژیهای تجدید پذیر در راستای معماری پایدار و نهایتا توسعه پایدار شهری نام برد.

کلیدواژه ها:

انرژیهای تجدید پذیر ، معماری پایدار ، توسعه پایدار ، توسعه پایدار شهری