زهره نهاری - دانشجوی کارشناسی ارشد حسابرسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد قاینات
محمدرضا رازدار - دکتری حسابداری و عضو هییت علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد قاینات ایران

سیاست تقسیم سود یکی از مهم ترین مباحث مطرح در ادبیات مالی است؛ زیرا سود تقسیمی بیانگر پرداخت های نقدی عمده شرکتها و یکی از مهم ترین گزینه ها و تصمیمات فراروی مدیران به شمار می رود. مدیر باید تصمیم بگیرد که چه میزان از سود شرکت، تقسیم و چه میزان در قالب سود انباشته مجددا در شرکت سرمایه گذاری شود. به رغم اینکه پرداخت سود تقسیمی مستقیما سهامداران را بهره مند می سازد، توانایی شرکت در انباشت سود به منظور بهره گیری از فرصت های رشد را تحت تاثیر قرار می دهد. هدف این پژوهش، تحلیلی بر سیاست تقسیم سود در شرکت های پذیرفته بورس اوراق بهادار تهران است. روش تحقیق براساس هدف، کاربردی توسعه ای و بر اساس روش، از نوع توصیفی و همبستگی است. آزمون فرضیه های تحقیق به کمک تجزیه و تحلیل رگرسیون چندگانه انجام شده است. جامعه آماری تحقیق، کلیه شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران از سال 1390-1395 می باشد که نمونه گیری با استفاده از روش حذف سیستماتیک انجام شد. نمونه آماری شامل 85 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران است. یافته ها نشان می دهد حفظ مشتری می تواند یک عامل تعیین کننده اصلی از قابلیت سوددهی عرضه کننده باشد و روند و مسیر حرکت معین بین شرکت ها برای استفاده از عرضه کنندگان معدود را مشخص کند. هدف نهایی تمام شرکت های فعال در بورس، بقا و به دست آوردن سود در طولانی مدت است و سود شرکت عرضه کننده، با رفتار مطلوب خریدار و دفعات و مقدار خرید بیشتر به وسیله خریدار افزایش می یابد. بنابراین، پیشنهاد می شود که مدیران، سازمان ها و شرکت های عرضه کننده، خریداران خود را بهتر شناخته و سعی در متعهد کردن آنان به رابطه نمایند. برای این کار می توانند از ارایه خدمات اضافی و غیر رسمی استفاده کنند.

سیاست تقسیم سود، عرضه کنندگان، مشتریان، بورس اوراق بهادار