مسکن بومی و بر ساخت هویت؛ با تاکید بر سکونتگاه های کوهستانی منطقه اورامانات

مسکن بومی در آشتی و مطابقت با محیط فرهگی است و قراردادهای اجتماعی، از عوامل به وجود آورنده ضوابط در مسکن بومی اند. در واقع مسکن بومی پدیده ای اجتماعی است و انتظام و نوع فضاها و همجنین فرم ظاهری آن از عوامل فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی منطقه تاثیر می پذیرد. مسکن بومی براساس تمایلات یک قوم و خواسته های محیط فرهنگی و محیط فیزیکی آن ها، بدون مداخله معماران با تمایلات و خواسته های هنرمندانه شان، شکل می گیرد. یکی از پیامدهای پیشرفت تکنولوژی، یکسان و یکنواخت شدن معماری و شهرسازی نقاط مختلف کشور در دوران معاصر است در حالیکه، پیش از این مسکن گویای ویژگی های فرهنگی و ذوق های بومی ساکنان آنها بود. در سده های پشین مسکن خود به خود دارای هویت بود و با ظهور مدرنیسم فرهنگ مورد بی توجهی واقع شد که این بی توجهی پس از چند دهه بار منفی پیدا کرد و نتیجه آن انبوهی از مسکن های بی هویتی است که ذهن شهروند و روح انسانی را در خور چنین جایگاهی نیست. در این راستا در این پژوهش برانیم که جستاری بر مسکن بومی و نقش آن بر ساخت هویت با تاکید بر سکونتگاه های کوهستانی منطقه اورامانات داشته باشیم.

کلیدواژه ها:

مسکن بومی ، هویت ، اورامانات ، مدرنیسم ، فرهنگ