حسین کوراوند - دانش آموخنه کارشناسی ارشد جامعه شناسی توسعه روستایی دانشگاه تهران
پژمان شه پری - دانش آموخته کارشناسی مهندسی صنایع دانشگاه پیام نور اهواز
زیبا قاسمی چاربنیچه - دانشجوی کارشناسی ارشد جمعیت شناسی دانشگاه علامه طباطبایی تهران

توسعه مفهومی چند بعدی است که یکی از مهم ترین ابعاد آن عوامل اجتماعی می باشد که خود می تواند موجبات توسعه و گاهی عدم توسعه در منطقه و حتی کشور باشد و در واقع کمبود این شالوده فکری و رویکرد مطلوب اجتماعی به توسعه شهری در پیشبرد بسیاری از برنامه های توسعه ای باعث ایجاد مشکلاتی شده است. که در این مقاله تعدادی از عوامل مربوط به شاخص های اجتماعی توسعه نیافتگی تاثیر گذار بوده که در شهرستان ایذه مورد بررسی قرار گرفته است. این تحقیق با استفاده از روشهای اسنادی و پیمایشی (پرسشنامه)، به مطالعه پرداخته است و از تحلیل های آماری spss و آزمون های آماری همبستگی و تحلیل واریانس یک طرفه استفاده گردیده است. تحلیل ها و همبستگی ها نشان داده است که رابطه قوی بین توسعه نیافتگی شهرستان با فرضیات تحقیق برقرار است و درواقع خویشاوند گرایی و تقدیر گرایی از جمله موانع پیشرفت در این مناطق بوده که موجب عقب ماندگی این شهرستان از نگاه توسعهای است

توسعه نیافتگی، عوامل اجتماعی، ایذه