مریم تیغ ساززاده - کارشناسی ارشد مهندسی نرم افزار، دانشگاه آزاد اصفهان(خوراسگان)،
سیدامیرحسن منجمی - دانشیار دانشگاه اصفهان

امروزه مهاجرت نخبگان اغلب از کشورهای در حال توسعه(کشور مبدا) به کشورهای توسعه یافته(کشور مقصد) رشد چشمگیری داشته است. این پدیده به عل6ت مهاجرت یکطرفه و بدون بازگشت مهاجران نخبه به کشور مبدا دارای پیامدهای منفی فراوانی برای این کشورهاست، چرا که مهاجرت این افراد به منزله ی انتقال منابع یک کشور در قالب سرمایه انسانی است. با توجه به اینکه در بحث مهاجرت نخبگان، سه طرف درگیر هستند که عبارتند از: کشور مبدا، شخص مهاجر و کشور مقصد، لذا در این تحقیق مدلهایی پیشنهاد گردیده که هیچ یک از این سه طرف درگیر، از پدیده مهاجرت متضرر نشوند. این مدلها با استفاده از الگوریتم ژنتیک شبیه سازی شده است که نتایج نشان میدهد مهاجرت نخبگان به صورت یکطرفه و بدون بازگشت به مبدا باعث میشود روند رشد کارایی اجتماع به کندی صورت گیرد که این نتایج منطبق با ادبیات سنتی فرارمغزهاست. همچنین مهاجرت نخبگان با بازگشت موقت به کشور مبدا باعث افزایش قابل توجه میزان سودمندی اجتماع میگردد که مطابق با ادبیات جدید فرارمغزهاست

مهاجرت، نخبه، کارایی اجتماع، الگوریتم ژنتیک، SBMM