بکارگیری نانوذرات فلزی به عنوان روشی نوین علیه میکروارگانیسم های مقاوم به آنتی بیوتیک

سال انتشار: 1394
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 371

نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

FCNFM01_131

تاریخ نمایه سازی: 2 تیر 1397

چکیده مقاله:

مقدمه : بیماری های عفونی، یک تهدید جدی برای بهداشت عمومی در جهان به شمار می روند. هر چند آنتی بیوتیک های متعددی برای مهار آنها بکار گرفته می شوند اما توسعه سویه های باکتریایی مقاوم به آنتی بیوتیک و اثرات جانبی داروها، استفاده از این ترکیبات را محدود کرده اند. با پیشرفت علم نانوتکنولوژی، اخیرا استفاده از نانوذرات فلزی بعنوان یک روش نوین برای کشتن طیف وسیعی از میکروارگانیسم ها مورد توجه قرار گرفته و کاربرد آن رو به افزایش است. مواد و روش ها: مقاله حاضر، مروری بر انواع نانوذرات فلزی، مکانیسم ضد میکروبی آنها، کاربردها، محدودیت ها و همچنین چشم اندازهای آینده آن در پزشکی می باشد. منابع مورد استفاده در این مطالعه، شامل مقالات معتبر علمی و جستجوی الکترونیکی در پایگاه های اطلاعاتی می باشد .یافته ها : تاکنون، خواص ضد میکروبی نانوذرات مختلفی از جمله نانوذرات نقره، دی اکسید تیتانیوم، اکسید روی و مس موردبررسی قرار گرفته است. مهمترین مکانیسم ضد میکروبی آنها از طریق تخریب غشاء و دیواره سلول باکتریایی، استرس اکسیداتیو و تولید گونه های فعال اکسیژنی، مهار فعالیت آنزیمی و تخریب ماده ژنتیکی می باشد. هر چند خواص مورفولوژیکی و فیزیکوشیمیایی نانوذرات بر فعالیت ضد میکروبی آنها تاثیر گذار می باشد. این مواد برای غلبه بر سویه های باکتریایی مقاوم، به تنهایی و یا در ترکیب با آنتی بیوتیک ها قابل استفاده می باشند و مهمترین محدودیت آنها، سمیت در غلظت های بالاست. کاربرد آنها در صنعت غذا، تهیه مواد آرایشی و بهداشتی و درمان سرطان، افق های جدیدی را به روی محققین گشوده است. نتیجه گیری: با توجه به اینکه اثرات ضد میکروبی نانوذرات فلزی در شرایط برون تنی و مدل های حیوانی به اثبات رسیده است، استفاده از آنها می تواند بعنوان جایگزین مناسبی برای آنتی بیوتیک ها مطرح باشد. هر چند جهت درمان موثر و هدفمند بیماری های عفونی و استفاده سیستمیک از این نانوذرات، مطالعات گسترده تری نیاز است

نویسندگان

علی ابراهیمی نیا

هیات علمی گروه بیوفیزیک- بیوشیمی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی گیلان، رشت

ابراهیم میرزاجانی

هیات علمی گروه بیوفیزیک- بیوشیمی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی گیلان، رشت