مصطفی خانزادی - عضو هیات علمی دانشکده مهندسی عمران دانشگاه علم و صنعت ایران
هادی نظرپور - عضو هیئت علمی دانشکده مهندسی عمران دانشگاه صنعتی نوشیروانی بابل
حسام یونس زاده مطلبی - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی و مدیریت ساخت دانشگاه علم و صنعت ایران
وحیدرضا یوسفی - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی و مدیریت ساخت دانشگاه علم و صنعت ایران

بخش چشمگیری از سرمایه های هر کشور به خصوص کشورهای در حال توسعه به پروژه های عمرانی و زیربنایی آن کشور اختصاص می یابد. معمولاً هر کدام از این پروژه ها براساس مطالعات توجیهی اولیه و به منظور رفع بخشی از نیازهای مشخص جامعه تعریف، طراحی و اجرا می شوند. کلیه عوامل دست اندر کار و دخیل در پروژه ها بخصوص مدیران پروژه ها همواره در تلاش اند تا بتوانند این پروژه ها را در کمترین زمان و هزینه ممکن و البته با درجه کیفیت معین به پایان برسانند. انبوه سازی مسکن در ایران با توجه به تقاضای بالای مسکن در جامعه امروز، به عنوان برترین راهکار رفع نیاز دارای درجه اهمیت بالایی می باشد. اهداف اصلی مدیریت پروژه های انبوه سازی ، کاهش فاصله زمانی بین اخذ مجوز ساخت تا تحویل به بهره بردار، بهینه سازی، هزینه های مربوط به مصالح، ماشین آلات و نیروی انسانی و در عین حال حفظ و ارتقای کیفیت براساس معیارها و ضوابط موجود می باشد. عوامل متعددی بر روی میزان دستیابی به اهداف فوق تاثیرگذارند. این عوامل می توانند ناشی از مشخصات خود پروژه، سازمان مجری پروژه و یا شرایط محیطی حاکم بر پروژه باشد. هدف مقاله حاضر بررسی و ارزیابی این عوامل برروی پروژه های انبوه سازی مسکن می باشد. بدین منظور ابتدا این پروژه ها از منظر دانش مدیریت پروژه بررسی شده و مقایسه ای با استاندارد PMBOK صورت گرفته، سپس طی دو مرحله مطالعه میدانی این عوامل موثر استخراج دسته بندی و وزن دهی شده و نهایتاً با استفاده از تبدیل پارامترهای کیفی به کمی در 18 پروژه انبوه سازی مسکن در استان تهران وضعیت این عوامل بررسی شده در نتیجه موثرترین عوامل و دسته عوامل به دست آمد.

مدیریت پروژه، پروژه های انبوه سازی مسکن، مدیریت زمان، هزینه ، کیفیت،PMBOK