محمدرضا شریفی - کارشناس ارشد مهندسی صنایع

بی شک اصلی ترین دلیل عدم پایان موفیت آمیز پروژه ها مطابق با بودجه مصوب و برنامه زمانبندی شده، عدم بکارگیری اصول علمی مدیریت پروژه، برپایه تجارب موفق گذشته می باشد. دو تکنیک علمی جدید مطرح شده در مدیریت پروژه، CCM ، (روش مدیریت زنجیره بحرانی) و EVM (روش مدیریت ارزش کسب شده) می باشد که دارای نقاط قوت و ضعف می باشد. روش مدیریت زنجیره ی بحرانی (CCM) توسط دکتر گلدرات در سال 1997 براساس نظریه تئوری محدودیت ها(TOC) مطرح شد. اما این روش علی رغم ایجاد تحول در کنترل پروژه بدلایلی در اجرا، موفق نشده است. مهمترین محدودیت این روش توجه به زمان پروژه بیش از هر موضوع دیگری می باشد. دکتر گلدرت معتقد است که کنترل زمان میتواند تنها مساله کنترل پروژه باشد. به عبارت دیگر با کنترل زمان کل مشکلات مربوط به پروژه حل میگردد و نیازی به کنترل سایر موارد نمیباشد. روش مدیریت ارزش کسب شده(EVM) یکی از تکنیک های بسیار مهمی است که در طی سه دهه اخیر، محاسبه پیشرفت واقعی پروژه و یا به عبارتی بهتر برای مدیریت جامع و یکپارچه پروژه مورد استفاده قرار گرفته است، مدیران پروژه با بکارگیری این تکنیک می توانند تنها پس از گذشت پیشرفت عملکرد 15 درصدی پروژه، با بررسی روند عملکرد گذشته، پیش بینی دقیق و قابل اطمینانی از وضعیت نهایی پروژه از حیث زمان و هزینه لازم برای اتمام پروژه انجام دهند. مهمترین محدودیت این روش توجه به هزینه پروژه بیش از هر موضوع دیگری می باشد. بطور خلاصه در روش CCM بیشترین تمرکز بر مبحث زمان پروژه می باشد و در این راستا مزیتهای زیادی نسبت به سایر روشها وجود دارد، از طرفی در روش EVM بیشترین تمرکز بر مبحث هزینه پروژه می باشد و این امر نیز مزیتهای زیادی را بدنبال دارد. هدف از انجام این مطالعه(ترکیب دو تکنیکCCM و EVM) استفاده از مزیتهای هر دو تکنیک و ارائه روش جدید و کاربردی جهت مدیریت پروژه می باشد.

مدیریت پروژه(Project Management)، روش مدیریت زنجیره بحرانی(Critical Chain Management)، روش مدیریت ارزش کسب شده(Earned Value Management)، تئوری محدودیتها(Theory Of Constraints)، بافر زمانی پروژه(Schedule Buffer)، بافر هزینه ای پروژه(Cost Buffer)