ساخت داربست نانوالیاف با استفاده از پلیکپرولاکتون و نانوذرات گرافن اکساید برای پانسمان زخم به روش الکتروریسی
- سال انتشار: 1396
- محل انتشار: پنجمین کنفرانس بین المللی نوآوری های اخیر در شیمی و مهندسی شیمی
- کد COI اختصاصی: CHCONF05_240
- زبان مقاله: فارسی
- تعداد مشاهده: 781
نویسندگان
گروه مهندسی شیمی، دانشکده فنی فومن، پردیس دانشکدههای فنی، دانشگاه تهران، تهران، ایران
استادیار گروه مهندسی شیمی، دانشکده فنی کاسپین، پردیس دانشکدههای فنی، دانشگاه تهران، تهران، ایران
دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی شیمی، پردیس دانشکدههای فنی، دانشگاه تهران، ایران
مرکز تحقیقات پروتیین، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران
چکیده
در سال های اخیر با بالا رفتن آمار تصادفات و حوادث سوختگی، جامعهی پزشکی و متصدیان امور سلامت جمعی در فکر ساخت پانسمان هایی جدید با خواصی منحصر به فرد هستند که بتواند عیوب پانسمان های قبلی را برطرف کرده، زخم ها را در مدت زمانی کم و با کیفیت بالا درمان کند. در این تحقیق با استفاده از نانوکامپوزیتی از مواد زیستسازگار پلی- کپرولاکتون و گرافن اکساید، داربستی برای پانسمان زخم ساخته شد. در این راستا از روش الکتروریسی جهت ساخت پانسمانی متشکل از الیاف نانوکامپوزیتی استفاده گردید. نمونه های حاصل با استفاده از آنالیزهای SEM و FTIR تست کشش (tensile) از لحاظ ساختاری بررسی، و عملکرد سلولی آن با استفاده از روش WST مورد آزمایش قرار گرفته شده است. تصاویر SEM حکایت از تشکیل الیاف نانوکامپوزیتی با توزیع قطر یکنواختی داشته است. از لحاظ عملکردی نیز داربست نتایجی مطلوب برای زنده مانی سلول ها، در حدود بالاتر از 90 درصد نشان داده است. همچنین نتایج تست کشش حاکی از بالا رفتن چشمگیر مقاومت کششی داربست نانوکامپوزیتی در مقایسه با داربست PCL داشته است. به طور خلاصه نتایج ارایه شده در این تحقیق نشان از پتانسیل بالای نانوکامپوزیت پلیکپرولاکتون- گرافناکساید به عنوان داربست پانسمان زخم داشته است.کلیدواژه ها
الکتروریسی، پانسمان زخم، پلیکپرولاکتون، گرافن اکسایدمقالات مرتبط جدید
- سنتز نانو ماده اکسیدگرافن و بررسی تاثیر آن بر روی مقاومت شیمیایی رنگ آلکیدی
- پیش بینی نرخ های تولید چندفازی (نفت، گاز و آب) با استفاده از روش های یادگیری ماشین: مرور بر روش ها و کاربردها
- روشهای کنترل داده محور در مهندسی شیمی
- بررسی جداسازی گاز پروپیلن از پروپان در غشای ۶FDA-durene با استفاده از روش شبیه سازی مولکولی
اطلاعات بیشتر در مورد COI
COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.
کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.