علیرضا حسنی - عضو هییت علمی گروه شهرسازی دانشگاه بجنورد .دانشجوی دکتری شهرسازی دانشگاه علم و صنعت ایران
مجتبی قایینی - کارشناس ارشد مهندسی معماری،موسسه آموزش عالی اشراق،بجنورد،ایران

با گذر زمان روز به روز بر اهمیت پایداری و معماری پایدار افزوده می شود و برای حفظ محیط زندگی توجه به حفظ محیط زیست و مصرف کمتر و بهینه از انرژی امری بدیهی به نظر میرسد. یکی از مهمترین فضاهای زندگی، اماکن آموزشی می باشد که می تواند در رشد و تعالی بشر تاثیرگذار باشد .اصول معماری سنتی که مبتنی بر پایداری بوده است در فضاهای زندگی و آموزشی دیگر اثری از رعایت این اصول مشاهده نمی شود . این پژوهش با روش کیفی و با رویکرد تحلیل گرا یی سعی بر این دارد چهارچوب و ضوابط معماری پایدار را بررسی و در ادامه شاخص های فضا های آموزشی همخوان با معماری پایدار را استخراج و دسته بندی نموده و با بررسی معماری بومی روستای گیفان علیا که شامل خانه ها ،اماکن مذهبی، اماکن حکومتی و فضاهای آموزشی و ... می شود را مورد تجزیه و تحلیل قرار داده و الگوهای این معماری را با معماری پایدار مقایسه نمود و ویژگی های یک فضای آموزشی همخوان با معماری بومی و محلی و همساز با معماری پایدار را تعریف می نماید.

معماری پایدار، اقلیم سرد کوهستانی، معماری بومی