معماری معنوی (تحلیلی بر سلسله مباحث رمزپردازی قدسی و جایگاه حس معنویت در معماری)

معنویت، بخشی از انسانیت است. استاد مطهری نیز معنویت را نوعی احساس و گرایش ذاتی انسان به امور غیرعادی مانند؛ علم و دانایی، جمال و زیبایی، تقدیس و پرستش می داند که وجه تمایز انسان و موجودات دیگر می باشد. دست یابی به معنویت با شناخت توانایی های نهادینه شده در وجود انسان که اشرف مخلوقات است؛ تحقق رسالت بنده در مقابل معبود در عالی ترین سطح را مهیا می سازد. معنویت، بعدی از انسان تعریف شده است که به افراد احساس بودن را باکیفیت هایی نظیر فطرت، ظرفیت برای دانستن درونی و منبق تقویتی، تجربه ذهنی مقدس، تعالی فرد به سوی ظرفیت عشق و دانش بزرگ تر، یکی شدن با سایه کلی همه زندگی و یافتن معنایی برای موجودیت فرد که محور هر موجودی است، به انسان القا می کند. پژوهش حاضر سعی دارد با بررسی منابع معتبر در خصوص معنویت و جایگاه آن در معماری؛ به شناخت دقیق و تعریف جامع از این ارزش قدسی و ضرورت آن در معماری امروز؛ ارایه نماید. روش پژوهش تحلیل محتوای کیفی بوده و روش جمع آوری اطلاعات در آن به صورت کتابخانه ای یا اسنادی انجا گرفته است. نتایج به دست آمده از این پژوهش باهدف ارتقاء و تاکید بر شناخت ارزش های معنوی در کالبد معماری بناهای مذهبی امروزی است. می توان عنوان کرد که معنویت به مثابه آشنایی از جهان یا نیرویی فراتر از مسایل مادی جهان خاکی است و احساس عمیقی از وحدت با کاینات را فراهم می آورد.

کلیدواژه ها:

معنویت ، رمز پردازی معنوی ، ارزش های قدسی ، حس معنویت