مهدی نوری پور - دانشیار گروه مدیریت توسعه روستایی دانشگاه یاسوج
سارا نصیب ده برآفتاب - دانشجوی کارشناسی ارشد گروه مدیریت توسعه روستایی دانشگاه یاسوج

یکی از موانع عمده در پیشرفت کشاورزی کشور، مشکل کم آبی می باشد. دراین راستا، شیوه های نوین آبیاری، به منظور بهبود راندمان آبیاری توسعه یافته تا از اتلاف بی رویه ی آب جلوگیری کرده و مشکل کم آبی در کشاورزی را تا حدودی برطرف ساخته است. اما همواره در مورد موفقیت این روش ها و رضایت کشاورزان از آن ها شک و تردیدهایی وجود داشته است. بر همین اساس در این پژوهش، هدف مطالعه ی کیفی حاضر، شناسایی بازدارنده ها و پیش برنده های به گارگیری و اجرای روش آبیاری قطره ای از دیدگاه باغداران در منطقه ی بندان شهرستان دنا بوده است. مشارکت کنندگان پژوهش به روش نمونه گیری هدفمند و نظری تا رسیدن به موقعیت اشباع نظری انتخاب شدند. به منظور تجزیه و تحلیل داده های کیفی و مدل سازی پارادایمی (زمینه ها، راهبردها و پیامدها)، از نظریه ی بنیانی در سه مرحله ی کدگذاری باز، محوری و گزینشی استفاده شد. گردآوری داده ها از طریق مصاحبه ی نیمه ساختارمند انفرادی از 23 باغدار صورت گرفت. واکاوی داده های کیفی نشان داد در مجموع 30 مفهوم در قالب 5 مقوله ی عمده (از قبیل بازدارنده های فنی تکنولوژیکی، آموزشی ترویجی، اقتصادی، اجتماعی امنیتی و پیش برنده ها) در به کارگیری و اجرای روش آبیاری قطره ای موثر بوده است.

آبیاری قطره ای، بازدانده ها، پیش برنده ها، دنا