بررسی رابطه ساختار مالکیت و نگهداشت وجه نقد

هدف حاکمیت شرکتی، افزایش ضریب اطمینان فعالیت های شرکت و سیاست های مدیریت در راستای منافع سهامداران به طور مشخص و به طور کلی تمامی ذینفعان است. توجه به ساختار مالکیت شرکت ها در هنگام تصمیمات سرمایه گذاری می تواند کمک موثری برای سرمایه گذاران باشد و در نظر نگرفتن آن ممکن است سرمایه گذاران را در تصمیمات سرمایه گذاری بلندمدت خود به اشتباه اندازد. همچنین تعیین ترکیب بهینه سهامداران برای مالکان شرکت ها سودمند می باشد. این تفکر و نگاه سنتی که توزیع مالکیت سهام شرکت اثری برارزش شرکت ندارد، توسط مطالعات جنس و مکلین به چالش کشیده شده است. در این تحقیق فرضیه ی مطرح شده مبنی بر وجود رابطه معنادار بین نگهداشت وجه نقد و ساختار مالکیت در شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران مورد آزمون قرار گرفت. نمونه آماری مورد بررسی شامل 110 شرکت بورساوراق بهادار تهران در یک بازه 6 ساله (1389-1394) می باشد. فرضیه ی پژوهش به کمک نرم افزار Eviews و روش داده های ترکیبی انجام شده است. نتایج پژوهش نشان داد بین ساختار مالکیت و نگهداشت وجه نقد شرکت رابطه معناداری وجود ندارد.

کلیدواژه ها:

ساختار مالکیت ، نگهداشت وجه نقد ، مدل ترکیبی