رسول رفیعی - دانشجو ارشد حقوق خصوصی دانشگاه مفید قم

معاضدت در لغت به معنای یکدیگر را یاری کردن ،کمک کردن و بازوی یکدیگر بودن است (معین، 1386). معاضدت حقوقی نیز به مفهومکمک کردن به فرد نیاز مند در رسیدگی قضایی و طی فرایند دادرسی برای تحقق برابری و عدالت می باشد. معاضدت حقوقی دارای دومفهوم محدود و گسترده است.در مفهوم خاص و محدود، معاضدت یعنی مساعدت و یاری دادن به افراد محروم و کم درآمد جهتبرخورداری از حق وکیل در مراحل قضایی، که این مفهوم در مقررات داخلی ما مورد توجه قرار گرفته است. اما در مفهوم جدید آن علاوهبر مساعدت در مراحل دادرسی تلاش برای ارتقای فرهنگ حقوقی و دسترسی به دادرسی عادلانه را نیز شامل می شود. بی تردید ارایهخدمات و آموزش در قالب معاضدت های حقوقی و کلینیک های حقوقی سبب عادلانه شدن هرچه بیشتر دادرسی ها می شود. در اینپژوهش که به شیوه تحلیلی و با تکیه بر منابع کتابخانه ای انجام شده است به مفهوم معاضدت حقوقی و ارتباطش با دادرسیعادلانه،اهمیت و نقش معاضدت های حقوقی در جامعه ،اصول دادرسی عادلانه در مراحل دادرسی ،کلینیک های حقوقی دانشگاهی که در راستای ارایه معاضدت های حقوقی فعالیت می کنند ، جایگاه معاضدت حقوقی در در مقررات داخلی و اسناد بین المللی و مبانی نظری معاضدت های حقوقی پرداخته شده است.

معاضدت حقوقی،دادرسی عادلانه، کلینیک حقوقی، حقوق شهروندی