مرجان سعیدی نژاد - دانشجوی دکتری گروه زراعت و اصلاح نباتات دانشکده کشاورزی دانشگاه بیرجند
مهری صفاری - دانشیار گروه زراعت و اصلاح نباتات دانشکده کشاورزی دانشگاه شهید باهنر کرمان
روح الله عبد الشاهی - استادیار گروه زراعت و اصلاح نباتات دانشکده کشاورزی دانشگاه شهید باهنر کرمان

به منظور بررسی اثرات سطوح تراکم بوته بر عملکرد ارقام ذرت و همچنین تاثیر آن بر کاهش زیست توده ی علف های هرز، آزمایشی در سال 1390 در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه شهید باهنر کرمان به صورت فاکتوریل در قالب بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار انجام شد. تیمار وجین علف های هرز در 4 سطح، 1 W [وجین کامل علف های هرز]، 2 W [سه مرحله وجین (2، 4 و 8 هفته پس از کاشت)]، 3 W [دو مرحله وجین (4و 8 هفته پس از کاشت)] و 4 W [عدم وجین علف های هرز] بررسی شد. ارقام مورد آزمایش، 1 V [سینگل کراس 704 ] و 2 V [ماکسیما از گروه [(FAO580)] که تحت دو تراکم 1 D؛ [70000 ] و 2 D [90000] بوته در هکتار کشت شدند. نتایج نشان داد که رقابت علف های هرز در طول فصل رشد (4 W) باعث کاهش معنی دار صفات مورد بررسی شد. با افزایش تراکم تعداد بلال در بوته، وزن خشک بلال، تعداد برگ و وزن خشک علف های هرز کاهش پیدا کردند. عملکرد دانه با افزایش تراکم افزایش پیدا کرد و رقم ماکسیما نسبت به سینگل کراس 704 عملکرد بیشتری داشت. در تیمارهایی که رقم سینگل کراس 704 حضور داشت وزن خشک علف های هرز کمتر بود. با توجه به نتایج آزمایش می توان گفت که افزایش تراکم نقشی موثر، در افزایش توانایی رقابت ذرت با علف های هرز دارد.

تراکم، ذرت، علف های هرز، عملکرد