مدیریت شیمیایی گل جالیز مصری( Phelipanche aegyptiaca) در گوجه فرنگی (Lycopersicum esculentum)

سال انتشار: 1394
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 321

متن کامل این مقاله منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل مقاله (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

IRANWEED06_129

تاریخ نمایه سازی: 11 خرداد 1397

چکیده مقاله:

به منظور بررسی تاثیر برخی علف کش ها بر کنترل گل جالیز مصری در گوجه فرنگی، آزمایشی در سال 1393 در موسسه تحقیقات گیاه پزشکی در قالب بلوک های کامل تصادفی با چهار تکرار اجرا شد. تیمارهای آزمایش شامل مقادیر مختلف علف کش گلایفوزیت به میزان 50 و70 میلی لیتر ماده تجاری در هکتار، علف کش سولفوسولفورون به میزان 30 و 50 گرم ماده تجاری در هکتار، شاهد بدون آلودگی و شاهد آلوده به گل جالیز بودند. بذر گوجه فرنگی رقم سوپراسترین بود و سمپاشی 30، 40 و 50 روز پس از نشای گوجه فرنگی اعمال گردید. نتایج نشان داد که کاربرد سولفوسولفورون بمقدار 30 گرم در هکتار تراکم و وزن خشک گل جالیز را به ترتیب حدود 69 و 66 درصد کاهش داد. تیمار گلایفوزیت 50 میلی لیتر در هکتار نیز سبب کاهش حدود 50 درصدی تراکم و وزن خشک گل جالیز شد. از نظر عملکرد گوجه فرنگی نیز نتایج نشان داد که بیشترین عملکرد مربوط به تیمار شاهد بدون گل جالیز با حدود 10/5 تن در هکتار ( 26 درصد افزایش نسبت به شاهد) بود که با تیمارهای سولفوسولفورون بمقدار 30 گرم ماده تجاری در هکتار و گلایفوسیت 50 میلی لیتر در هکتار از نظر آماری اختلاف معنی داری نداشت. این تیمارها به ترتیب سبب افزایش 25/5 و 18 درصد در عملکرد گوجه فرنگی شدند.

کلیدواژه ها:

افزایش عملکرد گوجه فرنگی ، گوجه فرنگی رقم سوپراسترین بی ، شاهد بدون گل جالیز

نویسندگان

نوشین نظام آبادی

موسسه تحقیقات گیاهپزشکی کشور

لیلا جوکار

موسسه تحقیقات گیاهپزشکی کشور

مهدی مین باشی معینی

موسسه تحقیقات گیاهپزشکی کشور

محسن ریوند

موسسه تحقیقات گیاهپزشکی کشور