بررسی تاثیر طول تیر پیوند و ارتفاع سازه بر میزان جذب انرژی قاب های فولادی مهاربندی شده واگرا

امروزه استفاده از قاب های مهاربندی شده واگرا (EBF) به علت پارامتر های لرزه ای در طراحی و یا مقاوم سازی سازه ها در مناطق لرزه خیز مورد توجه می باشد. پیکربندی این قاب ها که شامل وجود یک خروج از مرکزیت افقی و یا قایم (e) در انتهای عضو مهاری می باشد ، علاوه بر اینکه از لحاظ معماری انعطاف پذیری لازم را برای ایجاد بازشوها فراهم می آورند از لحاظ عملکرد لرزه ای نیز از قاب های خمشی ، سخت تر و از قاب های مهاربندی شده همگرا، شکل پذیرتر می باشند. در یک طراحی درست برای سیستم هایEBF، تیر پیوند باید با تشکیل مفصلهای خمیری، تغییر شکل های بزرگ غیر ارتجاعی را بدون کاهش مقاومت تحمل کند و عناصر قطری باید طوری طراحی شوند که حتی در مقابل بار های جانبی شدید هم کمانه نکنند. هدف از این پژوهش، بررسی تاثیر طول تیر پیوند و ارتفاع سازه بر میزان جذب انرژی، است. در این پژوهش، قاب های فولادی 6،12،15 طبقه مهاربندی شده با بادبند EBF با طول تیر پیوند های75،150،200 سانتی متر مورد مطالعه قرار گرفته است. طراحی لرزه ای به روش تحلیل دینامیکی غیر خطی تاریخچه ی زمانی تحت سه شتاب نگاشت السنترو، منجیل و طبس مطابق آیین نامه 2800 ویرایش چهارم انجام گرفته است و برای مدل سازی و طراحی قاب ها از نرم افزار SAP استفاده شده است. با توجه به بررسی ها مشاهده می شود که با افزایش طول تیر پیوند میزان جذب انرژی کاهش یافته و با افزایش ارتفاع سازه، میزان جذب انرژی افزایش می یابد.

کلیدواژه ها:

طول تیر پیوند ، ارتفاع سازه ، جذب انرژی ، تحلیل بار افزون ، مهاربند واگرا