بررسی و تحلیل راهکارهای استراتژیکی توسعه بافتهای فرسوده شهری با استفاده از مدلSWOT (مطالعه موردی محله یوسفی اهواز )

کوی یوسفی به عنوان بخشی از بافت فرسوده شهر اهواز بنا به دلایلی نظیر مرکزیت جغرافیایی و ارایه خدمات بهتر، استقرار بازار و فعالیت های تجاری و فرهنگی از توان بالقوه نسبتا بالایی برای ساماندهی بافت های فرسوده به عنوان یکی از پیش شرط های لازم برای توسعه درون زا و پایدار شهری برخوردار است. که دارای عناصری چون مشارکت مردم، رضایت مندی سکونتی، بهره مندی از تسهیلات دولتی و... می باشد. با توجه به این که میزان هر یک از مولفه ها در جوامع مختلف متفاوت است. روش پژوهش تحلیلی- پیمایشی است. در تحقیق حاضر، سعی بر آن است تا با استفاده از مدلSWOTنقاط قوت، ضعف، فرصتها و تهدیدهای پیش روی توسعه بافت فرسوده شهر اهواز با تاکید بر محله یوسفی مورد بررسی قرارگیرد. روش جمع آوری داده های آن، ترکیبی از روشهای کتابخانه ای و میدانی میباشد. در بررسیهای میدانی از ابزار پرسشنامه استفاد شده که دارای چهار بخش بوده و در مجموع 26 گویه بوده است. حجم نمونه پاسخگویان 200 نفر که از طریق فرمول کوکران بدست آمده است.یافته های حاصل از این پژوهش نشان می دهد بین مشارکت مردم، رضایتمندی سکونتی و ساماندهی بافت های فرسوده در راستای توسعه درون زا و پایدار شهری رابطه وجود دارد، پس از آزمون فرضیه های تحقیق بر اساس یافته های کسب شده نتایج نشان داد که زمینه های ساماندهی بافت در کوی یوسفی فراهم می باشد، و حرکت در مسیر توسعه درون زا و پایداری بافتهای فرسوده بدون توجه به پتانسیل های انسانی، گروهی و رضایتمندی سکونتی امری غیرقابل اجراست و در نهایت در رابطه با نتایج پژوهش نیز راهکارهایی ارایه گردیده است.

کلیدواژه ها:

بافتهای فرسوده ، راهبردهای استراتژی ، مدل SWOT ، محله یوسفی ، اهواز