تخمین ضریب کاهش مقاومت قاب های مهاربندی شده جناقی با رفتار اصلاح شده

سیستم های مهاربند جناقی، سختی و شکل پذیری مناسبی را می توانند تا پیش از تسلیم یا کمانش مهارها فراهم نمایند، اما رفتار پس ازکمانشی ضعیفی را از خود نشان می دهند. در این سیستم سازه ای درحالی که سایر اعضای سازه ای مانند: تیرها، ستون ها و اتصالات در محدوده الاستیک رفتار می کنند، در اثر کمانش مهاربند در یک طبقه، یک نیروی نامتعادل کننده قایم در وسط دهانه تیر وارد می شود. این امر باعث تمرکز خرابی در آن طبقه و توسعه خرابی به سایر طبقات براساس شکل گیری طبقه نرم و در نهایت انهدام سازه می شود. برای مقابله با این وضعیت می توان المان های دوخت قایم (Zipper Elements) را مابین تیرها، به گونه ای قرار داد که راس مهاربندها را در ارتفاع به همدیگر اتصال دهد تا نیروی نامتعادل کننده ایجاد شده در طبقه را به طبقات بالاتر انتقال دهد. پیش بینی رفتار پیش از فروریزش سازه های مهاربندی جناقی با چنین اصلاح رفتاری از عوامل تعیین کننده در مقدار ضریب رفتار اینگونه قاب ها می باشد. در این نوشتار تلاش می شود ضمن جمع بندی و مرور رفتار سیستم مهاربندی جناقی و جناقی اصلاح شده، براساس نتایج آنالیزهای غیرخطی استاتیکی و دینامیکی انجام شده توسط سایر محققان روابطی ساده جهت پیش بینی مقدار ضریب کاهش مقاومت سازه در آستانه فروریزش پیشنهاد گردد. همچنین ضرایب نیکویی برازش معادلات پیشنهادی در پیش بینی مقدار ضریب کاهش مقاومت سازه محاسبه شده است که بر دقت مناسب روابط پیشنهادی تاکید دارند.

کلیدواژه ها:

مهاربند جناقی ، بادبندهای هم مرکز اصلاح شده ، ضریب کاهش شکل پذیری ، المان دوخت قایم