علی صدرممتازی - دانشیار گروه عمران، دانشگاه گیلان، -
سیده مهرو وهابی - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی سازه، دانشکده فنی، دانشگاه گیلان،

در سال های اخیر کاربرد کامپوزیت های سیمانی مسلح به الیاف در صنایع عمرانی به دلیل کسب خواص مکانیکی بالا از جمله: بهبود مقاومت کششی، افزایش ظرفیت کرنش نهایی، افزایش چقرمگی در ناحیه پسا اوج و اکتساب کرنش سخت شونده در مقایسه با بتن معمولی مسلح رشد چشمگیری داشته است. این خواص مکانیکی ارتقا یافته و ایجاد ریزترک های متعدد در کامپوزیت و به دنبال آن، جذب انرژی بالا و مقاومت بیشتر در برابر بارهای ضربه ای، آن ها را به عنوان مصالحی امیدوار کننده برای ساخت سازه های مقاوم و دفاعی تبدیل کرده است. در این مقاله تاثیر استفاده از ذرات نانو ولاستونیت و الیاف بازالت و سیلیکا بر مشخصات فیزیکی و مکانیکی کامپوزیت های سیمانی با انجام آزمایش های مقاومت فشاری، خمشی، سرعت عبور امواج التراسونیک و انقباض خشک شدگی مورد بررسی قرار گرفت. 8 طرح اختلاط ساخته شد که 7 مورد شامل 10% نانو ولاستونیت به عنوان درصد بهینه جایگزین با سیمان و درصد های 0.25، 0.5 و 0.75 درصد حجمی الیاف بازالت و سیلیکا بود. نتایج نشان می دهد کاهش مقاومت فشاری در 7 روز اول در طرح های حاوی نانو ولاستونیت و سیلیکا رخ داده و افزایش ناچیز در طرح های حاوی نانو ولاستونیت و بازالت مشاهده گردید. اما در سن 28 روز، افزایش مقاومت فشاری در همه طرح ها تا 11% مشاهده شد. مقاومت خمشی نیز در همه طرح ها با افزایشی به میزان حداکثر 40% همراه بود. انقباض نمونه های حاوی الیاف سیلیکا حداکثر با %18.9 کاهش همراه بود که نسبت به الیاف بازالت (%44.1 کاهش) تاثیر کمتری بر انقباض داشت. کاهش سرعت عبوری امواج التراسونیک با افزودن الیاف سیلیکا و افزایش سرعت با افزودن الیاف بازالت به عنوان معیاری جهت تخمین تراکم داخلی نمونه ها ارایه گردید.

التراسونیک ، الیاف بازالت ، الیاف سیلیکا ، انقباض خشک شدگی ، کامپوزیت سیمانی ، نانو ولاستونیت