بررسی تاثیر عناصر اقلیمی بر معماری شهری رامهرمز

هماهنگی ساختمان ها با شرایط اقلیمی و صرفه جویی در مصرف انرژی از اهداف مهم طراحی اقلیمی به شمار می رود. هدف این پژوهش، بررسی تاثیر عناصر اقلیمی بر معماری شهر رامهرمز است. شاخص های آسایش دمایی اولگی و ماهانی با استفاده از داده های اقلیمی سازمان کل هواشناسی در یک دوره آماری 24 ساله (1987-2010 ) برای شهر رامهرمز ارزیابی گردید. نتایج نشان داد که به علت اقلیم نیمه بیابانی( طبقه بندی کوپن) و خشک (طبقه بندی دمارتن ) منطقه، نوسان دمای شبانه روز زیاد است، در نتیجه در طراحی ساختمان ها بهتر است از مصالح ساختمانی سنگین تر با قابلیت هدایت حرارتی اندک استفاده شود و بیش از 8 ساعت زمان تاخیر هدر رفت انرژی داشته باشد. طول ساختمان ها در رامهرمز باید در جهت شرقی- غربی گسترش داشته باشد یعنی بیشترین مساحت ساختمان رو به شمال و جنوب و کمترین آن رو به شرق و غرب باشد تا نمای رو به آفتاب جنوبی آن در زمستان سطح بیشتری داشته باشد. همچنین نتایج نشان داد که که در شش ماهه اول سال هنگام روز شرایط هوایی از نظر انسان گرم و ناراحت کننده و هنگام شب بجز ماه فروردین(هوای سرد) دارای شرایط آسایش است، در حالیکه در شش ماهه دوم سال هنگام روز شرایط هوایی بجز مهر ماه مناسب، و داری شب هایی نسبتا سرد می باشد.

کلیدواژه ها:

رامهرمز ، شاخص اولگی ، شاخص ماهانی ، شاخص آسایش ، معماری ، طراحی اقلیمی