مسعود لک زاده - مدرس دانشکده شهید چمران کرمان، دانشگاه فنی و حرفه ای
میثم منظری توکلی - عضو هییت علمی دانشکده شهید چمران کرمان، دانشگاه فنی و حرفه ای
امید قاسم خانی - مدرس دانشکده شهید چمران کرمان، دانشگاه فنی و حرفه ای
علی قنبری - دانشجوی مهندسی عمران، دانشکده شهید چمران کرمان، دانشگاه فنی و حرفه ای

به طور معمول سازه های بسیار بزرگ شناور به صورت اجزای جدا از هم در خارج از محیط دریاها و اقیانوس ها ساخته شده و با اتصالات صلب در محل نصب به یکدیگر متصل می گردند. یکی از روش های پاسخ هیدروالاستیک در سازه های شناور دریایی، اتصال اجزاء سازه به یکدیگر با اتصالات مفصلی می باشد. در تحقیق حاضر به مقایسه ی رفتار هیدروالاستیک سازه-های یکپارچه و سازه های تشکیل شده از دو یا سه بخش پرداخته می شود. برای مقایسه رفتار هیدروالاستیک سازه های مذکور از روش های آزمایشگاهی استفاده شده است. مدل آزمایشگاهی مورد مطالعه به طول 2، عرض 55/0 و ارتفاع 04/0 متر و از جنس آلومینیوم ساخته شده است. کرنش ها و جابجایی های قایم مدل آزمایشگاهی با استفاده از یک دستگاه تولید موج، در نقاط مختلف آن اندازه گیری شد. این موج ها منظم و دارای دوره تناوب 67/0، 8/0، 91/0، 01/1 و 10/1 ثانیه بودند. با مقایسه نتایج مشاهده می گردد که جابجایی مدل ها در امواج با طول بلندتر، بیشتر می باشد. همچنین مقدار تنش در مدل های پیوسته نسبت به مدل های دارای اتصال، بیشتر بوده و تقریبا در حدود 3/2 برابر آن می باشد. بنابراین می توان چنین بیان نمود که به منظور کاهش تنش، می توان از اتصال در سازه استفاده نمود.

سازه های شناور بسیار بزرگ، سازه چند بخشی، تنش، رفتار هیدروالاستیک