ارزیابی اثربخشی، رضایت کلی از کارگاه تن آرامی خنده درمانی و عوامل پیشگویی کننده آن در کارکنان زن دانشگاه علوم پزشکی بابل

مقدمه و هدف: امروزه استفاده از مداخلات شناختی رفتاری بصورت کارگاه های آموزشی در حوزه سلامت شغلی مورد توجه است.این مطالعه با هدف ارزیابی اثربخشی، رضایت کلی از کارگاه تن آرامی خنده درمانی و عوامل پیشگویی کننده آن در کارکنان دانشگاه علوم پزشکی بابل انجام گرفت.روش بررسی: مطالعه حاضر بصورت مداخله ای در طی 10 جلسه هفتگی بر روی 28 نفر از کارکنان زن انجام گرفت. جهت جمعآوری داده ها از ابزار پرسشنامه مشخصات دموگرافیک، اثربخشی کلی GEQ، و رضایت کلی OSQ استفاده گردید. جهت تعیینعوامل پیشگویی کننده از آنالیزرگرسیو استفاده شد (p<0/05).یافته ها: برگزاری کارگاه تن آرامی و خنده درمانی با رضایت (7 / %60) و اثربخشی بالایی (4 / 46%) به همراه بوده و اظهار داشتندکه برنامه فوق سبب بهبود عملکرد زندگی آنها شده است. بیش از نیمی از موارد رضایت کاملی از اثربخشی برنامه داشتند و تمایلداشتند که حتی پس از اتمام کارگاه به طور قطع به برنامه آموزشی دریافت شده ادامه دهند (78/6). 78/6% کارکنان دیدگاه کاملاموافق به کارگاه داشتند و موضوعات مطرح شده در برنامه آموزشی را کاربردی دانستند. اکثریت نمونه ها با ارایه اهداف در ابتدایکارگاه (6 / 78%)، متناسب بود موضوع با اهداف برنامه (6 / 78%)، تناسب موضوع و محتوای برنامه آموزشی بر اساس نیاز (3 / 64%)،حضور فعالانه در کارگاه بر اساس روش های مورد استفاده در برنامه (75%)، امکان پذیر بود ابراز نظرات انتقادی (3 / 64%)، مساعدبود فضای آموزشی (4 / 46%)، و زمان برگزاری کارگاه (1 / 57%) کاملا موافق بودند. بین راضی بود از کارگاه (P=0/014)، مدتزمان برنامه (P=0/028) با اثربخش بود آن و همچنین بین مدت زمان برنامه (P=0/02)، زمان برگزاری کارگاه (P=0/014)، وکاربردی بود برنامه آموزشی (P=0/030) با رضایت کلی همراهی آماری مثبتی وجود داشت.نتیجه گیری: با توجه به اثربخشی و رضایت بالای شرکت کنندگان و شناسایی عوامل مرتبط با آن توجه مسیولین محترم دراستمرار و ارتقای کمی و کیفی کارگاه های آموزشی ضرورت می یابد.

کلیدواژه ها:

تن آرامی ، خنده درمانی ، کارگاه ، اثربخشی