محمدطاها آسوده - کارشناس ارشدآموزش زبان
عبدالله سارانی - استادیاردانشگاه آزاد اسلامی، واحد زاهدان

هدف اصلی مطالعه حاضر بررسی تاثیرآموزش زبان ارتباطی بر راهبردهای یادگیری خودتنظیمی زبان آموزان سطح متوسطه به بالامی باشد. همچنین، مقایسه ای میان راهبردهای یادگیری خودتنظیمی یادگیرندگان مرد و زن انجام شد. بدین منظور، بر اساسنتایج آزمون تعیین سطح آکسفورد, 24 نفر (12 مرد و 12 زن) از میان زبان آموزان مقطع پیش دانشگاهی عفاف و شهید مدنیدهک-بیرجند انتخاب شدند. سپس، به دو گروه کنترل و آزمایش تقسیم شدند. پرسشنامه راهبرد های یادگیری خودتنظیمی بهعنوان پیش آزمون و پس آزمون مورد استفاده قرار گرفت. کلاسهای گروه کنترل به صورت کلاسهای عادی گفتار برگزار شد، درحالی که گروه آزمایشی در کلاس های آموزش زبان ارتباطی شرکت کردند. گروه های آزمایشی و کنترل به مدت 16 جلسه، دوباردر هفته هر جلسه 60 دقیقه, در این کلاس ها شرکت کردند. بعد از کدگذاری، داده های جمع آوری شده برای تجزیه و تحلیل آماریوارد نرم افزار اس پی اس اس شدند. نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل واریانس نشان داد که تفاوت معناداری بین دو گروه در شروع دورهمطالعه وجود ندارد. همچنین، نتایج آزمون t مستقل تفاوت معنی داری بین مردان و زنان نشان نداد. در حالی که نتایج سری آزمونهای t مستقل نشان داد که آموزش زبان ارتباطی تاثیر معنی داری بر شش زیرمجموعه راهبردهای یادگیری خودتنظیمی (1 - درکاطلاعات مربوطه 2 - ارزیابی اطلاعات و مقایسه آن با مقیاس ها 3 - شروع روند تغییر 4 - جستجو برای راهبرد مناسب 5 - تهیه یکطرح 6 - اجرای این طرح 7 - ارزیابی اثربخشی این طرح (که مرحله 1 و 2 را بازبینی می کند) دارد، هرچند که تاثیر آن بر جستجوبرای راهبردها معنی دار نبود. علاوه بر این، تفاوت معنی داری بین مردان و زنان مشاهده نشد. بنابراین، نتایج این مطالعه بیان میکند که پیاده سازی آموزش زبان ارتباطی میتواند منجر به زبان آموزانی خودتنظیم شود.

آموزش زبان ارتباطی، راهبرد های یادگیری خود تنظیمی