فایزه ایزدی - کارشناسی ارشد، زبان و ادبیات فارسی
مسعود روحانی - دانشیار، دانشکده علوم انسانی و اجتماعی، دانشگاه مازندران

حکیم سید اسماعیل جرجانی پزشک و دانشمند برجسته ایران و جهان در سده های پنجم و ششم هجری است. او در حقیقت احیا کننده طب فارسی در سرزمین های اسلامی و جهان میباشد. جرجانی در دوره ای که زبان عربی، زبان علمی و مرسوم آن وقت بود و اکثر کتاب های طبی به زبان عربی نوشته میشد، با تالیف آثار پزشکی به زبان فارسی، خاصه ذخیره ی خوارزمشاهی، که از باارزشترین و جامع ترین کتابهای پزشکی دوران محسوب میشده، مکتب ملی فارسی نویسی را بنیان گذاشت. آثار او نه تنها از جنبه ی پزشکی و علمی بلکه از جنبه ی زبانی و ادبی نیز از اهمیت بسیاری برخوردار میباشد . در این مقاله که با استفاده از روش کتابخانه ای به رشته تحریر در آمده است، سعی بر آن میباشد تا سبک نویسندگی جرجانی در آثارش بخصوص ذخیره ی خوارزمشاهی بیان گردد. آنچه در سبک و ویژگی های سبکی آثار نقش بسزا و تعیین کننده ای دارد تاثیر محیط، عناصر محیطی، درونمایه و محتوای آثار میباشد. به این منظور ابتدا در مقدمه به اهمیت زبان فارسی، سپس شرح حال جرجانی، معرفی آثار و بررسی سبک و شیوه نویسندگی این حکیم فرزانه پرداخته شده است.

جرجانی، ذخیره خوارزمشاهی، طب فارسی، سبک نویسندگی