میرنجف موسوی - دانشیار جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشگاه ارومیه
فاطمه سادات کهکی - دانشجوی کارشناسی ارشد برنامه ریزی آمایش سرزمین، دانشگاه ارومیه،
مصطفی کیانی - دانشجوی کارشناسی ارشد برنامه ریزی آمایش سرزمین، دانشگاه ارومیه

هدف پژوهش حاضر تبیین نقش مناسبات قومی و مذهبی در امنیت پایدار مناطق مرزی استان سیستان و بلوچستان می- باشد. نوع تحقیق کاربردی و روش پژوهش توصیفی و تحلیلی می باشد. روش انجام این تحقیق در بخش نظری، کتابخانه ای و در بخش عملی، پیمایشی می باشد. در روش اسنادی از فیش، اسناد، مقالات و سا یت ها ی مرتبط و در شیوه میدانی از پرسشنامه و همچنین مصاحبه با مردم محلی به عنوان ابزار کمکی استفاده شده است. جامعه آماری تحقیق، مردم محلی و شاغلان بخش خصوصی و دولتی و دانشجویان در بین اقلیت های قومی بلوچ و سیستانی تشیع و تسنن در استان سیستان و بلوچستان بودند که سه شهر زاهدان و زابل و سرباز به عنوان نمونه انتخاب شدند. حجم نمونه 200 نفر انتخاب شد. متغیرهای تحقیق سوالات پرسشنامه شامل 13 متغیر برای مولفه قومیت و 13 متغیر برای مولفه مذهب است. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از مدلسازی معادلات ساختاری استفاده شده است. نتایج حاصل از تخمین استاندارد مدلساز ی معادلات ساختار ی نشان داد مناسبات قومی به میزان 0.80 و مناسبات مذهبی 0.76 در تامین امنیت پای دار استان س یستان و بلوچستان تاثیرگذار است. و خروجی y-model روابط بین مناسبات قومی و مذهبی را در سطح 0.97 درصد تایید کرد. نتایج حاصل ازآزمون t نشان داد که مناسبات قومی 14.24 و مذهبی 10.99 هر دو بزرگتر از 1.96 میباشند؛ در نتیجه معناداری قوی میان مناسبات قومی و مناسبات مذهبی در تامین امنیت پایدار وجود دارد.

قومیت، امنیت، امنیت پایدار، سیستان و بلوچستان