یداله کریمی پور - استاد گروه جغرافیای سیاسی، دانشکده علوم جغرافیایی دانشگاه خوارزمی، تهران
محمدرضا عارف - دانشجوی دکتری جغرافیای سیاسی دانشکده علوم جغرافیایی دانشگاه خوارزمی، تهران

یکی از مسایل مهم در حوزه مدیریت و سیاست گذاری داخلی هر کشور، چگونگی سازمان دهی سیاسی فضا است. تقسیمات کشوری از اهم مسایلی است که یک کشور در حال رشد برای انجام برنامه ریزی های اقتصادی، فرهنگی، سیاسی، اجتماعی و اداری بهتر و بهره برداری بیشتر باید به آن توجه کند و هدف کلی تقسیمات کشوری تهیه چهارچوب و بستری مناسب برا ی تداوم بقای ملی، امنیت ملی و تسهیل توسعه متوازن منطقه ای است. استان س یستان و بلوچستان به عنوان پهناورتر ین استان کشور دارای ویژگی های متفاوتی در شمال و جنوب بوده و بندر چابهار در جنوب این استان به دلیل داشتن موقعیت خاص جغرافیایی، قرار گرفتن در پهنه دریای عمان و اقیانوس هند و در ابتدا ی دالان تجار ی شمال و جنوب، یکی از راهبردی ترین بنادر دنیاست که با توجه به ظرفیت های متعدد اکولوژیکی، اقتصادی و تجاری به عنوان کل ید توسعه شرق کشور شناخته می شود و می تواند تاثیر به سزایی در رشد و توسعه اقتصادی سایر مناطق جنوب شرق کشور داشته باشد. مقاله حاضر بر این فرضیه استوار است که انزوای جغرافیایی، ارزش افزوده پا یین، بعد مسافت و ناهماهنگ ی در مد یریتدستگاه های اجرایی، روند توسعه متوازن این بندر مهم واستراتژیک را با کندی مواجه کرده است و تاسیس استانی بندری با مرکزیت چابهار می تواند کلید حل این مشکلات باشد. روش شناسی حاکم بر تحقیق، ماهیتی توصیفی، تحلیلی دارد که با استفاده از منابع کتابخانه ای، اسناد، نقشه ها و اطلاعات اینترنتی گردآوری شده و به روش کیفی و استنباط ی مورد تحلیل قرار گرفته است.

سازماندهی سیاسی فضا، چابهار، تقسیمات کشوری، توسعه متوازن