سمیه حمیدی - استادیار گروه علوم سیاسی دانشگاه بیرجند
عاطفه خزایی - دانشجوی جغرافیای سیاسی دانشگاه بیرجند

همجواری مرزی دو کشور ایران و افغانستان، در کنار اشتراکات فرهنگی چون زبان فارسی و دین اسلام زمینه تعامل میان دو کشور را گریزناپذیر کرده است. مرز اگرچه سبب ساز جدایی مردمان دو کشور تحت حاکمیت های متفاوت شده است؛ اما نیاز به تعامل در فضای جهانی و تامین نیازهای سیاسی، امنیتی، فرهنگی و اجتماعی دو کشور اندیشه تعامل بیشتر میان دو کشور را پررنگ نموده است. بحران های سیاسی، جنگ و حضور طالبان در افغانستان منجر شده تا این کشور ناامنی درونی را سال ها تجربه کند که به تبع، مرزهای این کشور را نیز دستخوش تلاطم قرار داده است. ارتباطات مرزی میان دو کشور به ویژه به دلیل کمتر توسعه یافتگی کشور افغانستان به ویژه در مرزهای حاشیه خراسان جنوبی نظیر درمیان و زیرکوه با کمبودها و مشکلاتی مواجه است. مرز دو کشور با مشکلاتی نظیر اقلیم نامساعد، ضعف شبکه حمل و نقل و عدم وجود زیرساخت های مناسب و ... درگیر است. نوشتار پیشرو، به دنبال پاسخ به این سوال است که مرز میان دو کشور تا چه حد از مناسبات دو کشور تاثیرپذیر است برای پاسخ به پرسش مذکور تلاش شده با استفاده از مدل swot با شناسایی نقاط ضعف،قوت، تهدید و فرصت در مرزهای دو شناسایی شود و تاثیرات آنها بر مناسبات مرزی ارزیابی شود و استراتژی هایی برای بهبود مناسبات مرزی ارایه شود.

مرز، مناسبات مرزی، ایران، افغانستان، SWOT