جایگاه برنامه ریزی شهری با تاکید بر اصول پدافند غیرعامل در شهرهای مرزی نمونه موردی: شهر چابهار

این پژوهش با روش تحقیق توصیفی تحلیلی به بررسی جایگاه برنامهریزی شهری با تاکید بر اصول پدافند غیرعامل در شهر چابهار پرداخته شده است، پژوهش حاضر با استفاده از شاخصهای تراکم جمعیت، شبکه دسترسی، پراکنش کاربری های مهم و دانه بندی بافت در چارچوب مدل تصمیم گیری چند معیاره VIKOR و ANP FUZZY با هدف سطح بندی و اولویت بندی نواحی چهارگانه شهر چابهار با توجه به شاخص های فوق انجام گردیده است. بر اساس محاسبه میانگین Q در4 ناحیه از شهر چابهار برابر با 0.575 به دست آمد که بیانگر پایین بودن میزان آسیب پذیری نواحی شهر چابهار از حد متوسط میباشد. بر اساس یافته های پژوهش؛ ناحیه یک که در قسمت شمال غربی شهر واقع شده است از شرایط مطلوب به لحاظ شاخص های پدافند غیرعامل برخوردار میباشد؛ زیرا شبکه ارتباطی عریض و نسبتا مناسب، تراکم جمعیت و پراکندگی کاربری ها و سازگاری کاربری ها در این نقطه از شهر شرایط مناسبی دارد. ناحیه چهار که در قسمت شرق واقع شده است، داری شرایط نسبتا نامطلوب می باشد. در این بین، ناحیه سه و ناحیه دو به دلیل تراکم جمعیتی و ساختمانی و تمرکز کاربری های مهم از شرایط نامطلوبی برخوردار میباشند.

کلیدواژه ها:

سطح بندی ، پدافند غیرعامل ، ANP FUZZY ، VIKOR ، شهر چابهار