بررسی تاثیر اقلیم بر بناهای معماری ایرانی

اوضاع اقلیمی از عوامل مهم و موثر در آسایش زیستی در محیط های انسانی است . برای نمونه معماری سنتی کشور ما ، سرشار از تجارب نمونه هایی است که نشان دهنده راه حل های بسیار دقیق و حساب شده در سازگاری فضا های کالبدی با اوضاع اقلیمی است . این ساختمان ها و فضاهای کالبدی در هماهنگی با محیط طبیعی و فرهنگی چهره ای خاص بافته اند و در بهره گیری از انرژ های طبیعی ، مقابله با شرایط نا مساعد و بسیار سخت اقلیمی کاملا0 موفق بوده اند . اهمیت تاثیر اقلیم برمعماری ، انجام مطالعات وو پژوهش های جامعی را در این زمینه ایجاب می کند . بویژه در کشور که تنوع شرایط اقلیمی در آن کاملا مشهود است . انجام تحقیقات گسترده در این زمینه امری اجتناب ناپذیر است . معماری و اقلیم، پیوندشان بیشتر به رابطه نوزاد وآغوش می ماند، یا نسبت هر رستنی با خاک ، حریم امن وبستر بالیدن. با بستگی ای تکامل آفرین؛ الهام بخش والبته ، نه محیط زا. در این معنا ، آغوش ، خاک واقلیم ، رابط حیات وسرزندگی ونبودشان نمود میرایی است . تجربیات معماری بومی در پهنه جهان وآروین های آن در معماری ایران زمین نیز ، خود گواه تاکیدی بر اندیشه ی فرم زایی ملاحظات میزان متفاوت وترکیب گوناگون عوامل اقلیمی که خود اقلیمی در معماری است تا عاملی بر محدودیت آن یا اسارت معمار، ناشی از تفاوت موقعیت جغرافیای مناطق مختلف است، حوزه های اقلیمی متفاوتی در جهان پدید آورده که هریک ویژگی های ×خاصی دارد.

کلیدواژه ها:

اقلیم ، معماری سنتی ، شهر نشینی ، تحول ساختاری ، طراحی پایدار