هماهنگی با ساختگاه معماری پایدار در معماری بومی ایران
- سال انتشار: 1396
- محل انتشار: دومین همایش بین المللی افق های نوین در مهندسی عمران، معماری و شهرسازی و مدیریت فرهنگی شهرها
- کد COI اختصاصی: DCONF02_224
- زبان مقاله: فارسی
- تعداد مشاهده: 445
نویسندگان
مدرس دانشگاه آزاد اسلامی واحد رودهن
چکیده
نتایج زیان آور در استفاده بی رویه از منابع طبیعی و عدم توجه به مسایل زیست محیطی، طراحی پایدار و به دنبال آن معماری پایدار را اجتناب ناپذیر کرده است. بر همین اساس یکی از مباحث اخیر که امروزه در معماری مطرح است، معماری پایدار و به تبع آن طراحی مطابق با محیط است به صورتی که همساز با اقلیم باشد یعنی استفاده از مصالح مدرن ولی با توجه به آب و هوای هر منطقه به گونه ای که با بنا سازگاری داشته و دچار ضرر و زیان نگردد. بر همین مبنا توجه به زمینه های کالبدی، اقلیمی، جغرافیایی، تاریخی، اجتماعی فرهنگی ساختگاه و درک محیط پیرامون و دریافت پیام بسار طرح از محیط پیرامون است از مهمترین اصول می باشد. پژوهش حاضر بر لزوم هماهنگی معماری با ساختگاه آن در معماری پایدار تاکید دارد و ضمن معرفی ابعاد و جنبه های مختلف ساختگاه به سطوح و مقیاس های مختلف آن از خرد تا کلان اشاره می نماید و سپس به ذکر مصادیقی از الگوهای پایداری در معماری بومی کویر ایران به عنوان معماری همسو و همگرا با اصول معماری پایدار با تاکید بر اصل هماهنگی با ساختگاه می پردازد. در نهایت راهکارها و الگوهایی برای رسیدن به معماری معاصر پایدار و از بین بردن معضلات زیست محیطی معاصر ارایه خواهد شد. پژوهش حاضر با ابزار گردآوری داده ها، مشاهدات عینی و مطالعه منابع مکتوب، اسناد و مدارک می باشد.کلیدواژه ها
بستر، معماری پایدار، ساختگاه، محیط زیست، منابع محیطی، درونگراییمقالات مرتبط جدید
- تحلیل بازآفرینی با رویکرد تجدید حیات فضاهای همگانی در مناطق شهری کلانشهر تهران مطالعه موردی میدان امام حسین (ع)
- تحلیل تطبیقی همگرایی SDI و سامانه های هوشمند شهری رویکردی انتقادی به معماری داده در ایران
- تطبیق نظریه طرح جامع شهری با رویکرد راهبردی توسعه شهری CDS: مقایسه اهداف، فرآیند و پیامدهای اجرایی
- نقد مدل ده گام بازآفرینی شهری با رویکرد تحلیلی تاکید چالشها
- کاوش علل ناکارآمدی شهرهای جدید در تحقق جذب پایدار جمعیت در ایران با تاکید بر نمونههای موردی (پرند صدرا و بهارستان)
اطلاعات بیشتر در مورد COI
COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.
کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.