سبک های دلبستگی، خودپنداره و کم رویی در دانشجویان

پژوهش حاضر باهدف بررسی رابطه سبک های دلبستگی با خودپنداره و کمرویی دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی واحد ساری انجامشد. روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بود. شرکت کنندگان تعداد 364 بودند که از میان کلیه دانشجویان مقطع کارشناسیدانشگاه آزاد اسلامی ساری در سال تحصیلی 92 - 1391 با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای انتخاب شدند. ابزارهایپژوهش شامل پرسشنامه مقیاس دلبستگی بزرگسالان کولینز و رید، پرسشنامه خودپنداره راجرز و پرسشنامه کمرویی بودند.یافته های به دست آمده از آزمون های t مستقل، همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون نشان دادند رابطه معنادار مثبت بین سبکدلبستگی ایمن با خودپنداره دانشجویان و رابطه معنادار منفی بین سبک های دلبستگی اضطرابی و اجتنابی با خودپنداره و رابطهمعنادار منفی بین سبک دلبستگی ایمن با کمرویی دانشجویان و رابطه معنادار مثبت بین سبک های دلبستگی اضطرابی و اجتنابی باکمرویی دانشجویان و رابطه معنادار منفی بین خودپنداره با کمرویی دانشجویان وجود داشت. از سویی تفاوت معناداری بین سبک-های دلبستگی، خودپنداره و کمرویی دانشجویان زن و مرد وجود نداشت. همچنین تحلیل رگرسیونی نشان داد، سبک دلبستگیایمن توان پیشبینی کنندگی خودپنداره و سبکهای ایمن، اضطرابی و اجتنابی توان پیشبینی کنندگی کمرویی دانشجویان راداشت، بنابراین میتوان یک مدل خطی به داده ها برازش داد و آن را فرموله کرد.

کلیدواژه ها:

سبک های دلبستگی ، خودپنداره ، کمرویی