تاثیر درمان یکپارچه نگر و آموزش مهارت های ارتباطی بر کاهش اختلالات کنشی جنسی، ارتقا شادکامی و رضایت زناشویی

رویکردهای جدید رواندرمانی بهجای تمرکز بر یک یا چند جنبه از رفتار و فرایندهای ذهنی بر اقدامی یکپارچه و فراگیر کهدربرگیرندهی ابعاد مختلف رفتار و فرآیندهای ذهنی است تاکید میکنند. هدف از پژوهش حاضر تاثیر درمان یکپارچه نگر بر کاهشاختلالات کنشی جنسی، ارتقاء شادکامی و رضایت زناشویی بود. بدین منظور، طی یک پژوهش نیمه آزمایشی با پیش آزمون _پس آزمون و گروه کنترل 90 زوج از کلیه زوجین دارای مشکلات کنش جنسی که به درمانگاه روانپزشکی بیمارستان دکتر لواسانیتهران در مرداد سال 1393 تا آذر 1394 مراجعه کرده بودند به صورت در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی در سه گروه آزمایشیدرمان یکپارچه نگر، آموزش مهارتهای ارتباطی و گروه کنترل کاربندی شدند. ابزارهای پژوهش شامل فهرست اختلالات جنسی،پرسشنامه شادکامی آکسفورد و پرسشنامه رضایتمندی زناشویی انریچ بودند. یافته های به دست آمده از تحلیل کوواریانس نشان دادندکه درمان یکپارچه نگر بیش از مهارت ارتباطی بر کاهش اختلالات کنشی جنسی و ارتقاء شادکامی و رضایت زناشویی تاثیرگذار بود.

کلیدواژه ها:

درمان یکپارچه نگر ، اختلال کنشی جنسی ، ارتقاء شادکامی ، رضایت زناشویی