مدل یابی رابطه ساختاری بین عوامل استرس زای اجتماعی مربوط به مودیان، استرس شغلی، حمایت اجتماعی و سلامت عمومی در کارکنان امور مالیاتی

یکی از منابع مهم استرس اجتماعی در محیط کار کارکنان صف امور مالیاتی، عوامل استرس‌زای اجتماعی مربوط به مؤدیان است. هدف از این پژوهش مدل یابی رابطه عوامل استرس‌زای اجتماعی مربوط به مؤدیان با سلامت عمومی کارکنان امور مالیاتی با نقش میانجی حمایت اجتماعی و استرس شغلی می‌باشد. 255 کارمند صف امور مالیاتی به صورت نمونه گیری تصادفی از بین 2500 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. برای سنجش متغیرها از پرسشنامه های عوامل استرس‌زای اجتماعی مربوط به مؤدیان ، پرسشنامه سلامت عمومی (فرم 28 سؤالی)، پرسشنامه استرس شغلی سیمت و پرسشنامه حمایت اجتماعی ادراک‌شده کوهن وهمکاران استفاده شد. یافته ها رابطه مثبت و معنی‌دار بین عوامل استرس‌زای اجتماعی مربوط به مؤدیان با استرس شغلی، حمایت اجتماعی با سلامت عمومی و رابطه منفی و معنی‌دار بین استرس شغلی و سلامت عمومی کارکنان نشان داد. نتایج حاصل از مدل یابی معادلات ساختاری بیانگرآن است که استرس شغلی به عنوان متغیر میانجی برای رابطه عوامل استرس‌زای اجتماعی مربوط به مؤدیان با سلامت عمومی کارکنان معنی‌دار بوده ولی رابطه حمایت اجتماعی به عنوان متغیر میانجی بین عوامل استرس‌زای اجتماعی مربوط به مؤدیان و سلامت عمومی، معنی‌دار نبود. درمجموع مدل ارائه شده جهت تبیین روابط ساختاری بین عوامل استرس‌زای اجتماعی مربوط به مؤدیان و سلامت عمومی کارکنان امور مالیاتی شهر تهران با میانجی‌گری استرس شغلی و حمایت اجتماعی ادراک‌شده با داده‌های جمع‌آوری‌شده برازش دارد.

کلیدواژه ها:

عوامل استرس‌زای اجتماعی مربوط به مؤدیان ، کارکنان صف امور مالیاتی ، سلامت عمومی ، استرس شغلی ، حمایت اجتماعی