مطالعه بیان ژن استیوکلسین در تمایز سلول های بنیادی مزانشیمی در محیط کشت استیوژنیک پس از تغذیه رت ها با استات سرب II

از فلزات سنگینی که اثرات زیان آوری بر بسیاری از بافت ها همانند مغز استخوان دارد، سرب است. در این تحقیق ما بر روی اثرات دوز دهانی استات سرب II تغذیه شده توسط رت بر بیان ژن استیوکلسین در سلول های بنیادیمزانشیمی مغز استخوان در محیط کشت استیوژنیک متمرکز شدیم. 18 رت نر ویستار انتخاب شد. شش رت به طور دهانی با استات سرب II )دوز 50 ppm ( و غذای مخصوص آزمایشگاه به عنوان گروه اول و شش رت با استات سرب II )دوز 100 ppm ( همراه با غذای مخصوص آزمایشگاه به عنوان گروه دوم در طی دو ماه تغذیه شدند اما سایر رت ها تنها با آب مقطر )بدون فلز سرب( و غذای مخصوص آزمایشگاه به عنوان گروه کنترل تغذیه گردیدند. بعد موش ها کشته شده و سلول های بنیادی مزانشیمی مغز استخوان ران آن ها استخراج گشته و سپس در محیط کشت استیوژنیک قرار داده شد. سرانجام بیان ژن استیوکلسین سلول های بنیادی مزانشیمی مغز استخوان دو گروه نسبت به گروه کنترل توسط Real time PCR تعیین گردید. Real time PCR نشان داد که پس از تغذیه رت ها با استات سرب II ، بیان ژن استیوکلسین در سلول های بنیادی مزانشیمی مغز استخوان در محیط کشت استیوژنیک در گروه دوم به طور معنی داری بیشتر از گروه اول و گروه اول بیشتر از گروه کنترل بود. به نظر می رسد سمیت سرب و انباشتگی آن با دوزهای 50 و 100 ppm در مغز استخوان منجربه کاهش بیان ژناستیوکلسین در محیط کشت استیوژنیک می گردد.

کلیدواژه ها:

استات سرب II ، استیوکلسین ، محیط کشت استیوژنیک ، سلول های بنیادی مزانشیمی ، Real time PCR