بررسی و جود حد واسط های احتمالی در برهمکنش میان پروتیین آلبومین سرم انسانی و دی کلرووس

آلبومین سرم انسانی جز فراوان ترین پروتیین های پلاسمای خون است.وحدود نیمی از پروتیین های سرم را تشکیل می دهد.این پروتیین مسءول حمل ونقل هورمون ها ، اسید های چرب و هم چنین توانایی بر هم کنش با دارو ها ، عوامل سرطان زا و جهش زا ،سم ها و رنگ های مختلف می باشد.هر گونه تغییر در آن در بر هم کنش تاثییر گذاشته و می تواند اثرات زیادی بر روی سوخت و ساز سلول گذاشته وحتی موجب مرگ سلول می شود.آلبومین مواد اندروژن و داروها را طی فرایندی موسوم به اتصال لیگاند در بدن جابه جا می کند که از جمله این جابه جایی ها اتصال به مواد سمی در خون و کمک به دفع آن هاست.از این حیث دی کلرووس که جزء سموم افت کش در کشاورزی است در این مطالعه بر روی آلبومین سرم انسانی مورد بررسی قرار گرفت.روش فاز دیاگرام برای بررسی داده های فلورسانس به منظور تشخیص حضور و یا عدم حضور ساختارهای حد واسط پروتیین در پاسخ به غلظت های مختلف دارو مورد استفاده قرار می گیرد . مطالعه ساختار و مسیرهای تشکیل فرم فرم های پروتیین که به صورت نسبی ساختار طبیعی خود را از دست داده اند نه تنها به رفع مشکلات موجود بر سر راه درک درست مراحل تاخوردگی پروتیین مفید است بلکه به عنوان معیاری کاربردی در پزشکی است روش فاز دیاگرام به منطور برسی حدواسط های آلبومین سرم انسانی مورد برسی قرار گرفته شد .نمودار ها خط راست هستند که موید این است که هیچ حد واسطی برای کمپلکس وجود ندارد.نمودار دیاگرام فازی در صورتی که تبدیل به حالت طبیعی به حالت باز شده بدون وجود حد واسط باشد به صورت خطی مشاهده می شود و در صورت وجود حد واسط نمودار از حالت خطی خارج می شود و هر خط بیانگز وجود یک حد واسط است.امید است نتایج این مقاله در جهت یافتن راهی برای کاهش غلظت آزاد دی کلرووس در خون باشد.

کلیدواژه ها:

پروتیین آلبومین سرم انسانی ، دی کلرووس ، فاز دیاگرام