سیدحسن میرزایی

گرچه هنرهای مستظرفه و بخصوص سفالگری دارای سابقه طولانی می باشد اما در دوره های خاص ما شاهد رواج و گسترش این صنایع هستیم و ظروف زیادی ساخته شده است و دوره صفویه یکی از این دوره ها می باشد که سعی ما در این مقاله این است که نگاهی به ظروف سفالی ساخته شده در این دوره بپردازیم.سفالگری وکاشی کاری یکی از روش های دلپذیر تزیین معماری در تمام سرزمین های اسلامی است. تحول و توسعه سفالگری از عناصر خارجی کوچک رنگی در نماهای آجری آغاز شد و به پوشش کامل بنا در آثار تاریخی قرون هشتم و نهم هجری انجامید .در اواخر قرن نهم هجری،شاه عباس اول صفوی دست به ساخت و سازهای وسیعی در اصفهان زد. اما سفالگری سنتی گذشته پاسخ گوی حجم گسترده ساخت و سازها نبود و زمان زیادی صرف ساخت و نصب آن ها می شد .به همین دلیل راه تازه ای برای سفالگری وکاشی کاری بناها ابداع شد که می توانست جایگزین خوبی برای کاشی معرق باشد. این شیوه که به کاشی خشتی یا هفت رنگ مشهور است اگر چه در مقایسه با کاشی کاری پیش از خود، ارزش هنری کمتری داشت و تنها به عنوان گزینه ای سریع جایگزین کاشی معرق شده بود، باعث شد قابلیت های هنری بیشتری در اختیار هنرمندان قرار گیرد. آثار سفالی و کاشی کاری دوره صفویه الگییی شد که بعدها مورد استفاده استادکاران این حرف در دوره های بعدی واقع شد.

سفالگری، کاشی کاری ، ظروف سفالی ، دوره صفویه