هر منوتیک وتاویل قرآن ، پیش فرض ها و حمل آیات بر معنای مجازی و رمزی آنها

  • سال انتشار: 1396
  • محل انتشار: اولین کنفرانس علمی پژوهشی رهیافت های نوین در علوم انسانی ایران
  • کد COI اختصاصی: ASOCONF01_059
  • زبان مقاله: فارسی
  • تعداد مشاهده: 847
دانلود فایل این مقاله

نویسندگان

علی حسین احتشامی

استادیار دانشگاه آزاد اسلامی تویسرکان

حسین جعفری

دانشجوی دکتری علوم قرآن و حدیث، دانشگاه آزاد اسلامی همدان

زهرا حیدری

دانشجوی دکتری علوم قرآن و حدیث، دانشگاه آزاد اسلامی همدان

چکیده

هرمنوتیک به معنای نوعی تفسیر و برداشت تاویلی از متن، واقعه، دین و آموزه های دین می باشد. یکی از مبانی هرمنوتیک ، مساله یافته ها، پیش فرض ها و گرایش های فکری هر مفسر و نقش آن در تفسیر است بر اساس این مبنا ، پیش فرض ها همیشه همراه مفسر هست و به کار بردن آن خارج از اختیار و تسلط مفسر است. در رد این نظریه و در مقاماثبات ، محقق اثبات کرده که تفسیر قرآن کریم دارای شرایط خاص به خود می باشد وممکن است دخالت دادن خصایص فکری و پیش فرض های مفسر، منجر به تفسیر به رای شده، در نتیجه ، تفسیر قرآن بر اساس پیش فرض، نوعی تحمیل آراء بر قرآن محسوب می گردد. از آنجایی که روش های متفاوتی در تاویل قرآن به استخدام گرفته شده است لذ دو سبک ،به عنوان محور سبک های مختلف تاویل قرارگرفته است : یکی: سبک رمزی و دیگر: سبک مجازی طرفداران سبک رمزی می گویند: قرآن به زبان رمز و اشاره سخن گفته است و ظواهر آیات قرآن ، رموزی بیش نیستند . گروه هایی چون باطنیه، غلات ، صوفیه، عرفا و فلاسفه در تاویلاتشان این سبک دنبال کرده اند بااین تفاوت که فلاسفه و عرفا و صوفیه الفاظ قرآنرا رمز برای معانی کلی چون نفس در عقل افلاک دانسته اند و غلات آنها را رمز برای اشخاص مورد نظرشان گرفته اند و باطنیه هم رمز برای معانی کل و هم برای اشخاص داشته اند. قایلان به سبک مجازی نیز می گویند: اگر لفظی در معنای حقیقی ظهور داشته باشد حمل آن بر معنای مجازی ، تاویل محسوب می شود. این روش را مفسران بزرگی از قرون اولیهتفسیر هم به کار برده اند که می توان به عبداله بن عباس و مجاهد ، مقاتل بن سلیمان حسن بصری، ابو عبیده و فراء نحوی را نام برد.

کلیدواژه ها

هرمنوتیک ، تاویل ، تفسیر ، پیش فرض های مفسر ، سبک مجازی، سبک رمزی

اطلاعات بیشتر در مورد COI

COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.

کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.