تاثیر همزمان تغذیه برگی گلایسین بتایین و باکتری های PGPR در مقابله با تنش خشکی در انگور (.Vitis vinifera L) رقم بی دانه سفید

انگور (.Vitis vinifera L) یکی از محصولات مهم صادراتی جهان است و ایران رتبه هفتم را در تولید انگور دارد. گیاهانبرای مقابله با خشکی واکنش های مختلفی از خود نشان می دهند. از جمله این واکنش ها تولید اسمولیت هاییمانندگلایسین بتایین است. امروزه کاربرد قارچ های میکوریزی به منظور بهبود شرایط تغذیه ای گیاه و افزایش مقاومت آن دربرابر تنش های محیطی از جمله کمبود آب قابل دسترس به طور گسترده ای مورد توجه قرار گرفته است. این آزمایش بصورتفاکتوریل و در قالب طرح بلوک کامل تصادفی ودر سه تکرار با 4 تیمار با دو فاکتور تیمارهای گلاسین بتایین (10 و 15 میلیمولار) و باکتری 1/5PGPR لیتر در هکتار و اثر توام باکتری و قارچ سنجش شد. اثر تیمارهای آزمایشی بر وزن خشک، وزنتر، محتوای نسبی آب برگ و رنگیزه های فتوسنتزی در سطح 5 درصد معنی دار شد. بیشترین اثر در محتوای نسبی آب برگ،وزن تر و خش برگ و رنگیزه های فتوسنتزی در تیمار همزمان گلایسین بتایین و باکتری مشاهده شد.

کلیدواژه ها:

انگور ، گلایسین بتایین ، PGPR ، تنش خشکی