مریم دشتی زاده - دانشجوی دکتری پژوهش هنر دانشگاه هنر اصفهان
اصغر جوانی - دانشیار دانشگاه هنر اصفهان

امروزه با توجه به اختصاص دهی بخشی از موزه های جهانی به نمایش هنر اسلامی و حجم بالای پژوهش ها و تالیفات مرتبط با این حوزه در بیرون از مرزهای سرزمین های اسلامی، نیاز به جریان شناسی رویداد های علمی، فرهنگی و دانشگاهی مرتبط با موزه های هنراسلامی،احساس می شود. پژوهش حاضر با رویکردی انتقادی به چگونگی بازنمایی هنراسلامی در موزه های بزرگ و مطرح در سطح جهان، تلاش می کند تا پیامدهای کاربست رویکرد شرق شناسی در موزه های هنراسلامی را بررسی کند و نقش موزه را به عنوان نهاد تولید کننده دانش برشکل گیری معرفت کنونی ما از هنراسلامی مشخص نماید. نقدهای وارده بر مطالعات شرق شناسان، بسیاری از موزه را به تجدید در عملکرد خود فرا خواند. در این زمینه نقش ادوارد سعید و اندیشه های انتقادی فوکو بسیار برجسته است. پژوهش حاضر با انتقاد از روش گردآوری، طبقه بندی و نمایش هنراسلامی در موزه های عظیم و دایره المعارفی غرب باور دارد که درک کنونی ما از هنراسلامی میراثی از رویکرد شرق شناسانه در مطالعه روی آثار موزه ای است. علت انتخاب موزه های دایره المعارفی نخستین، پیشرو بودن آنها در نمایش مجموعه هنراسلامی و اهمیت آنها درتولید دانش و تالیفات مرتبط با این حوزه است.

شرق شناسی، هنراسلامی، موزه های غرب