بررسی روابط خاندان جوینی و سعدی شیرازی در دوره ایلخانی

تاریخ ایران طی ادوار مختلف، هجوم های بسیاری به خود دیده است. یکی از مخرب ترین این هجوم ها حمله مغول به ایران بود. اگرچه طی این حمله بسرعت بسیاری از منابع انسانی، اقتصادی و فرهنگی ایران نابود شدند ، اما بار دیگر فرهنگ و تمدن ایرانی همانند ققنوس سر از زیر خاکستر ویرانی های مغول برکشیده و به احیاء و بازسازی شکوه و عظمت خود پرداخت. این بازسازی و بازگشت دوباره اعتبار فرهنگ و تمدن ایرانی تنها به همت خاندان ها و عالمان با فضیلت ایرانی مهیا شد. از جمله این خاندان ها، خاندان مشهور جوینی بود که به همراه ادیبان فاضلی چون سعدی رسالت عظیم خود را در این برهه حساس تاریخ ایران بخوبی ایفاء کردند.در این پژوهش که به شیوه توصیفی و تحلیلی ساماندهی شده در پی پاسخ به این سوال اصلی بوده که : ارتباط خاندان جوینی و سعدی در دوره ایلخانی چه تاثیراتی به دنبال داشت بررسیهای اجمالی از خلال منابع این دوره مبین آن است که در برههء حساس تشکیل دولت ایلخانی فرهیختگان دلسوز ایرانی همچون خاندان جوینی و سعدی با درک اهمیت شرایط و با اتحاد و همدلی، با هدف اصلاح و تربیت حاکمان جدید وارد عمل شدند.ادیبان فرهیخته ای چون سعدی با اشعار خود و ارایهء راهکارهای اجرایی چون رسالهء صاحبیه و تاکید بر اهمیت جایگاه خاندان جوینی در وقایع آن دوره، موجب تقویت جایگاه و خدمات این خاندان شدند.از طرف دیگر خاندان جوینی نیز با انجام خدمات عمرانی و تامین امنیت و آرامش ، ایجاد تعامل با عالمانی چون سعدی و بهره گیری از راهکارها و سرانجام بزرگداشت آنان درمنظر ایلخانان موجب احیای فرهنگ و تمدن ایرانی و شکوفایی چشمگیر ادب فارسی در دوره ایلخانی شدند.

کلیدواژه ها:

سعدی ، شمس الدین جوینی ، عطاملک جوینی ، دوره ایلخانی