نرجس سنچولی - مربی عضو هییت علمی گروه شیلات پژوهشکده تالاب بین المللی هامون، دانشگاه زابل ایران
هاشم خندان بارانی - مربی عضو هییت علمی گروه شیلات پژوهشکده تالاب بین المللی هامون، دانشگاه زابل ایران

مواد بیهوش کننده بصورت روزافزون در ابزی پروری مورد استفاده قرار می گیرند. معمولا برای کاهش دادن استرس و جلوگیری از صدمات فیزیکی به ماهیان در طی حمل و نقل به کار می روند پروپوفول یک داروی شناخته شده برای بیهوشی در انسان و دامپزشکی می باشد و فوق العاده کوتاه اثر بوده و بهبودی سریع و بدون عارضه بعد از تجویز یا تزریق مداوم مشاهده شده است. در تحقیق حاضر به منظور تعیین غلظت مناسب بیهوش کننده پروپوفول در بچه ماهی سفیدک سیستان و تعداد 60 عدد بچه ماهی با وزن تقریبی 1/65±0/16 و طول 7/18±0/22 بصورت تصادفی انتخاب و در 6 گروه 10 تایی تقسیم بندی شدند تیمار اول به گروه شاهد که ماهیان این گروه در معرض ماده بیهوش کننده قرار نگرفتند اختصاص داشت و تیمارهای 2، 5، 4، 3، 6 به ترتیب در معرض مقادیر تیمارهای 2، 8، 6، 4،10 میلی گرم در لیتر از داروی پروپوفول به روش غوطه وری قرار داده شدند. نتایج نشان داد که با افزایش غلظت پروپوفول، متوسط زمان شروع بیهوشی و زمان بیهوشی کامل، کوتاه تر شده و بازگشت از بیهوشی طولانی تر بود و کمترین زمان بیهوشی کامل مربوط به غلظت 10 میلی گرم در لیتر با میانگین ± انحراف معیار 8/66±2/51 و بیشترین زمان بهیوشی کامل مربوط به غلظت 2 میلی گرم در لیتر با میانگین ± انحراف معیار 343±15/52 ثانیه به دست آمد. بین متوسط زمان شروع بیهوشی و بیهوشی کامل غلظت های 4 تا 10 کیلی گرم در لیتر اختلاف معنی داری مشاهده نشد بنابراین غلظت 4 میلی گرم در لیتر به عنوان غلظت مناسب برای بیهوشی بچه ماهی سفیدک سیستان انتخاب شد.

بیهوشی، پروپوفول، فیزیولوژی ماهی، شیزوتراکس زارودنی