علی اکبری بیدختی - استاد گروه فیزیک فضاموسسه ژئوفیزیک
ا.پسندیده - دانشجوی کارشناسی ارشد هواشناسی موسسه ژئوفیزیک دانشگاه تهران
م. عرب حسینی

در این مطالعه به بررسی اثر ته نشینی خشک به عنوان یک ساز وکار اصلی در کاهش غلظت آلاینده های جوی به وسیله پیوست یک زیر برنامه (تابع ته نشینی خشک ) به یک مدل پیشرفته لایه مرزی جو پرد اخته می شود. مدل لایه مرزی مذکور یک مدل غیر هیدروستاتیک است که در آن از تقریب بوسینسک استفاده شده است. برای وارد کردن اثر ناهمواری سطح در مدل از تبدیل مختصات گال –چن استفاده می شود.الگوریتم به کار رفته برای حل معادله فرا رفت – پخش الگوریتم بالاسوی وزن دار (MPDATA) است ) اسمولارکیویچ و مارگولین، 1995). تابع ته نشینی خشک با به کار گیری فرمول بندی مقاومتی، آهنگ ته نشینی خشک آلاینده های جوی اعم از گازها و ذرات معلق را به دست می دهد و به عنوان یکی از جمله های واداشت به الگوریتمMPDATA پیوست می شود. منطقه مورد نظر در این مطالعه تهران بزرگ وحومه است که دارای ابعادkm 40× 30 است. مدل گسترش یافته در یک روز نوعی تابستان (4اوت 2004) اجرا می شود. نتایج حاصل از این مطالعه نشان می دهد که برای نتیجه گیری بهتر الگوریتم تعمیم یافته که اثر ته نشینی خشک را نیز در نظرگرفته است لازم است علاوه بر اثر پخش، ته نشینی خشک وگرانش، اثر ته نشینی مرطوب نیز در محاسبات در نظر گرفته شود.

مدل عددی لایه مرزی جو، توپوگرافی پیچیده ، ته نشینی خشک