علی محمد مصلحی - کارشناسی ارشد مدیریت اجرایی

پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر آمادگی الکترونیکی منابع انسانی بر فراموشی سازمانی به اجرا در آمد. روشپژوهش حاضر توصیفی- پیمایشی از نوع تاثیرپذیری بود. جامعه آماری شامل کلیه کارکنان دانشگاه علوم پزشکی وخدمات بهداشتی درمانی دزفول بودو بدلیل محدود بودن تعداد کارکنان با روش سرشماری کل جامعه مورد مطالعهمشتمل بر 50 نفر به عنوان نمونه این پژوهش انتخاب شدند. ابزار سنجش فرضیه ها شامل پرسشنامه استانداردفراموشی سازمانی با 2 بعد و پرسشنامه محقق ساخت سنجش آمادگی الکترونیک با 8 بعد بود. تجزیه و تحلیلآماری داده ها توسط آزمون کولموگروف– اسمیرنوف، همبستگی پیرسون، رگرسیون خطی انجام شد. نتایج یافته هایبدست آمده از دیدگاه دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی دزفول نشان داد که: در کارکنانی که میزانآمادگی الکترونیکی بالاتر است، میزان فراموشی مفید در آنها بیشتر و کاهش فراموشی مضر آنان را بهمراه خواهدداشت. لذا می توان این گونه استدلال کرد که آمادگی الکترونیکی منابع انسانی روی فراموشی سازمانی مفید، اثرمثبت و بر فراموشی سازمانی مضر اثر منفی می گذارد. این نتیجه شامل حال ابعاد آمادگی الکترونیکی منابعانسانی (رهبری الکترونیکی، خط مشی و راهبرد سازمان، زیرساخت های الکترونیک، مهارت های منابع انسانی، امنیتاطلاعات و ارتباطات، برنامه ها و خدمات شبکه، فناوری IT و کاربردهای آن، اخلاق در محیط الکترونیکی) نیز می باشدو همچنین از دیدگاه آزمودنی ها، بعد زیرساخت های الکترونیک با میانگین (0/747) بهترین پیش بینی کننده برای فراموشی سازمانی مفید بود و بیش ترین تاثیر را در حال حاضر در فراموشی هدفمند پرسنل را داردو بعد برنام ها و خدمات شبکه نیز با میانگین (0/582) بهترین پیش بینی کننده برای فراموشی سازمانی مضر بود و بیش ترین تاثیر را در حال حاضر در کاهش فراموشی مضر پرسنل را دارد.

منابع انسانی، آمادگی الکترونیکی، فراموشی سازمانی (هدفمند،مضر)