غزل پاره، ظرفیتی پنهان در قالب های شعر فارسی

قالب غزل پاره، غزل دو، سه یا چهار بیتی است که می تواند منسجم ترین شمایل غزل فارسی باشد. در میان قالب های سنتی، غزل، همواره محبوب و معمول بوده است. غزل پاره نیز با آنکه موجودیتش توسط شاعران سنتی سرا قابل انکار نبوده اما هیچگاه مورد توجه جدی قرار نگرفته و نام و نشانی در ادبیات فارسی نداشته است، چرا که پیشتر چنین ضرورتی وجود نداشته است. امروزه تمایل به کوتاه نویسی و مختصر خوانی بیش از پیش محسوس است. قالب غزل فارسی در بطن خویش ظرفیتی پنهان برای رفع این نیاز دارد که تقریبا دست نخورده باقی مانده است. ظهور غزل پاره در میان قالب های شعر فارسی ، از نیازهای غزل امروز است که می تواند راه گشای بسیاری از شاعران سنتی سرا باشد.

کلیدواژه ها:

غزل پاره ، قالب های شعر فارسی ، غزل ، ظرفیتی پنهان در غزل ، اشعار کوتاه