بهینه سازی جریان آب خروجی از سد در شرایط خشکسالی با استفاده از الگوریتم ژنتیک (مطالعه موردی : سد دز )

چالش روز افزونی که برای برنامه ریزان منابع آب بوجود آمده، این است که چگونه نیاز های آبی و امنیت غذایی کشاورزان را تامین و باخشکسالی مقابله کنند. طراحی خوب سیاست های مدیریت منابع آب بخصوص در شرایط بحرانی به صورت بلقوه می تواند اهداف کارایی تخصیص و استفاده آب را بهبود ببخشد. با توجه به فراگیرشدن روز افزون روش های بهینه سازی مبتنی بر سیستم های بیولوژیکی و تصادفی و البته کارایی بالای این روش ها در حل این نوع مسایل پیچیده، از الگوریتم ژنتیک جهت ارایه ی سیاست بهینه ی بهره برداری از سد مورد مطالعه استفاده شده است .در این تحقیق ابتدا با استفاده از فرایند مارکوف سری رواناب ماهانه ورودی به مخزن برای سه سناریوخشکسالی شبیه سازی شد سپس با در نظر گرفتن این رواناب ورودی به مخزن و از طریق الگوریتم ژنتیک میزان خروجی از مخزن با توجه به نیاز زیست محیطی و کشاورزی در پایین دست بهینه گرددید.نتایج نشان می دهد با کاهش 25 درصدی ورودی سالانه تنها 19.6 درصد از قابلیت اطمینان مخزن نسبت به دوره پایه کاسته می شود این موضوع نشان می دهد بهینه سازی بهره برداری از مخزن در شرایط خشکسالی تا حد زیادی کمک به مدیریت مخزن کرده است.

کلیدواژه ها:

بهینه سازی ، الگوریتم ژنتیک ، خشکسالی ، زنجیره مارکوف