بررسی میزان دانش و آگاهی زنان و مردان از علایم هشدار دهنده سرطان و بکارگیری رفتارهای پیشگیری کننده شهرستان هیرمند در سال 1391-1393

مقدمه: این پژوهش با هدف تعیین میزان دانش و آگاهی زنان و مردان شهرستان هیرمند در مورد علایم هشدار دهنده از سرطان و بررسی میزان بکارگیری از رفتارهای پیشگیری کننده این بیماری در سال 1393-1391 انجام گرفت. روش پژوهش: این مطالعه با بررسی 614 نفر از شهروندان شهرستان هیرمند به صورت نمونه گیری طبقه ای خوشه ای تصادفی انتخاب شدند. ابزار جمع آوری اطلاعات پرسشنامه محقق ساخته که شامل سه بخش: اطلاعات دموگرافیک، سوالات مربوط به سنجش میزان آگاهی شرکت کنندگان از علایم هشدار دهنده از سرطان و سوالات مربوط به نحوه بکارگیری رفتارهای پیشگیری کننده در برابر سرطان بوده است. اعتبار پرسشنامه از طریق اعتبار محتوا تایید گردید و پایایی آن با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ مورد تایید قرار گرفت. تجزیه و تحلیل با نرم افزار spss با استفاده از آزمون های آمار ANOVA ، آزمون توکی، t مستقل و ضریب همبستگی پیرسون انجام گرفت و سطح معنی داری p<0/05 در نظر گرفته شد. یافته ها: نتایج نشان داد میانگین میزان آگاهی در مورد علایم هشدار دهنده از سرطان و میزان بکارگیری از رفتارهای پیشگیری کننده این بیماری به ترتیب 3/58±5/02 و 8/05±45 بود. ضریب همبستگی پیرسون ارتباط معنی دار آماری بین میزان آگاهی و میزان بکارگیری از رفتارهای پیشگیری کننده نشان داد (p<0/001، r=0/257). سایر یافته ها نیز ارتباط معناداری بین وضعیت تاهل، میزان تحصیلات، رده های سنی، وضعیت اشتغال، محل سکونت در مناطق مختلف و منبع کسب اطلاعات با میزان آگاهی، میزان بکارگیری از رفتارهای پیشگیری کننده نشان داد (p<0/05). نتیجه: نتایج حاصل از پژوهش نشان داد افزایش دانش و آگاهی مردم در زمینه پیشگیری از سرطان با ابزارهای مورد نیاز توصیه می شود.

کلیدواژه ها:

دانش و آگاهی ، علایم هشدار دهنده ، سرطان ، رفتارهای پیشگیری کننده