نقش مالکیت مدیریتی در حساسیت سرمایه گذاری به جریان نقدی

مالکیت مدیریتی،یکی از مکانیزم های داخلی حاکمیت شرکتی است که موجب کاهش تضاد منافع بین مدیران و سهامداران می شود و در نتیجه برای شرکت ایجاد ارزش خواهد کرد.طبق تیوری نمایندگی،مدیران شرکت هایی که جریان های نقدی مازاد دارند ، به دلیل منافع شخصی ممکن است بیش سرمایه گذاری انجام دهند. علاوه بر آن، هزینه های نمایندگی و تضاد منافع مدیران و سهامداران می تواند باعث کم سرمایه گذاری شود . این مقاله رابطه بین مالکیت مدیریتی و حساسیت سرمایه گذاری- جریان نقدی را بررسی می کند. این پژوهش از لحاظ هدف کاربردی و از نوع همبستگی بوده و به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از مدل های رگرسیونی و روش تابلویی استفاده شده است .برای آزمون فرضیه پژوهش از اطلاعات 127 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران در بازه زمانی سالهای 1388 تا1393 استفاده شده است. یافته های پژوهش نشان می دهد که مالکیت مدیریتی بر حساسیت سرمایه گذاری به جریان نقدی تاثیر منفی و معناداری دارد به عبارت دیگر، با افزایش مالکیت مدیریتی ،حساسیت سرمایه گذاری به جران نقدی کاهش می باید.

کلیدواژه ها:

مالکیت مدیریتی ، حساسیت سرمایه گذاری-جریان نقدی